Со благослов на Митрополитот Повардарски г. Агатангел, се подготви и се испечати книгата „Христов Лекар и исцелител од последните времиња - Свети Лука Војно-Јасенецки“. Станува збор за едно прекрасно дело во кое се содржани житието на светителот, како и неговите пишани дела поуки и беседи кои се полезни за сите христијани. Ова најново издание од издавачката дејност при Повардарската епархија „Св. Ѓорѓи Полошки“ е превод на свештеник Игор Пармачки.

Книгата може да се најде во сите храмови на Повардарската епархија или да се порача директно од издаваштвото на Повардарската епархија на тел. 043 221 231.

Предговор на книгата „Христов Лекар и исцелител од последните времиња - Свети Лука Војно-Јасенецки“

Оваа книга е спицифична по својата содржина, а посебен и исклучителен е главниот лик, светиот Лука Кримски. По што е тој различен од сите други? Затоа што живеел во воени услови, се определил за една хумана дејност, а животот го насочил кон Бог и кон доживотно служење на Бога. Бил истовремено и лекар, и професор на медицина, научник, хирург, сопруг и татко, свештеник и епископ, автор на неколку медицински книги и на огромен број богословски проповеди. Во неговата личност се вкрстиле и соединиле науката и верата, и токму поради неговата вера поднесол ужасни страдања, затвори, измачувања, а поради неговата дејност и квалитет како лекар, бил понекогаш поштедуван. Живеел во време кога беснеела безбожната власт, биле рушени и затворани црквите и манастирите, се водела жестока кампања против клирот на Црквата, а згора на сѐ, и однатре Црквата била потресувана од внатрешните отпадници - „обновленците“, кои се труделе по секоја цена да го нарушат угледот на Црквата, а тие да ги заземат сите храмови.

Светиот Лука бил успешен лекар, се покажал дека е вистински специјалист за неговата област, кога оперирал тешки болести во мизерни услови, и многумина оздравувале благодарение на него. Можел да остане лекар цел живот, без да си го нарушува удобниот живот, но тој чувствувал повик од Бога за да Му служи и како свештеник и епископ. Се одликувал со строг карактер, висок морал, непопустливост, бескомпромисност, храброст и чесност. Уште како лекар се изборил со страста на среброљубието, па затоа цел живот живеел во скромност, во бедни услови, а сите пари кои ги имал ги давал на бедни семејства и се покажал како нов бесребреник на дваесеттиот век!

Во текот на неговото свештенослужење бил затворан и прогонуван повеќе пати, долги години поминал во изолација, измачување, лишување, а да ги искористел тие години во дејствување како лекар и научник, колку ли луѓе ќе биле спасени од смрт, колку ли голем напредок ќе имаше медицината, благодарение на овој богоугоден лекар-владика? Во неговите страдања се покажува сета беда на атеизмот, сета проклета пакост и декадентност, и ова богоборство на човештвото му донесе огромни страдања и ужаси. Голем дел од тие ужаси, како сведоштво за сите идни генерации, се запишани во оваа книга, како и во многу други со слична тематика.

Светиот Лука е блескав пример за сите нас. Секој во него може да пронајде нешто што ќе го допре до срцето. Восхитува со неговата духовна и морална цврстина, неговото натчовечко трпение, неговиот брилијантен ум, кој ги затнал нечестивите усти на безбожниците, неговата вера и побожност кога се молел пред секоја операција, неговата ревност за богослужење и проповед во време кога едвај имало останати цркви за служење.

Неговиот свет живот е показател дека светоста не е резервирана само за клирот и монаштвото, дека човек може и треба да биде свет во секоја професија, во секоја служба. Оној кој некогаш немаше каде глава да потслони, немаше каде да служи, немаше на кого да му проповеда, оној кој беше тепан и малтретиран дури и од своите пациенти, денес местото околу неговиот гроб и храм се претесни за да ги соберат сите верници, кои од сите страни на светот доаѓаат за да се поклонат пред неговите свети мошти, за да се помолат за нивно здравје и исцеление. Неговите молитви и благослов да бидат со сите оние кои го следат неговиот пример. Амин!

 Митрополит Повардарски

+Агатангел

Монаштвото се смета за рамноангелски живот, па како што ангелската ерархија има три нивоа, така и монаштвото има три степени, и тоа: расофорно монаштво, мала схима и Велика схима. Секој од овие три степени одговара на духовниот раст на монахот. Откако сестрата Вера од Согленскиот манастир помина искушенички период, Митрополитот Повардарски г. Агатангел ја потстрижа во расофорна монахиња, давајќи и го името Вероника.

На празникот на преподобната маченичка Параскева-Петка, Митрополитот Повардарски г. Агатангел, во сослужение на повеќе клирици на Повардарската епархија отслужи Света Божествена Литургија во црквата „Св. Петка“ во Кавадарци.

Преподобна Параскева (Петка)  27/10/2019

Оваа славна светителка се роди во градот Епиват, меѓу Силинаврија и Цариград. Родителите ѝ беа богати и благочестиви христијани, а освен Петка имаа и еден син, Ефтимиј, кој за време на животот се замонаши и подоцна стана угледен епископ Малитски. По смртта на родителите девицата Петка желна за подвижнички живот го напушти родителскиот дом и отиде најнапред во Цариград, а потоа во Јорданската пустина, каде што се подвизуваше до својата старост. Кој би можел да ги прикаже сите трудови и страдања и демонски искушенија што ги претрпе Света Петка во долгата низа години? На старост еднаш ѝ се јави ангел Божји и ѝ рече: „Остави ја пустината и врати се во твојата татковина, таму треба да ѝ го предадеш телото на земјата, а со душата ќе се преселиш кај Господ.“ Света Петка го послуша небесниот глас, ја остави својата омилена пустина и се врати во Епиват. Тука таа поживеа уште две години, пак во непрестајна молитва и пост и потоа го предаде својот дух на Бога. Се упокои во 9 век. Нејзините чудотворни мошти низ вековите беа пренесувани: во Цариград, во Трново, па пак во Цариград, па во Белград. Сега се наоѓаат во Романија, во градот Јаши. Во Белгард постои вода (агијазма) на Света Петка, којашто чудотворно ги лечи сите болни што ѝ притекнуваат со вера во Бога и со љубов кон светителката.

Со благослов на Митрополитот Повардарски г. Агатангел се оствари уште една успешна средба со членовите на здружението на лица со церебрална парализа од Велес, со која продолжува повеќегодишната соработка помеѓу ова здружение и Повардарската епархија. Овој пат, на барање на ова здружение, остваривме посета на манастирскиот комплекс „Св. Спас“ во село Мокрени. И ова, ново дружење, меѓу нас, вработените во Повардарската епархија, кои со благослов на нашиот Митрополит бевме на ова патување и дечињата и нивните родители, повторно беше исполнето со радост, бидејќи на еден ден децата и нивните родители заборавија на проблемите со кои секојдневно живеат и се посветија на прекрасната дружба. Повардарската епархија им изразува благодарност на г-ѓа Далиборка Златева, претседател на ова здружение, како и на сите деца и нивните родители, за одржувањето на оваа жива врска меѓу Повардарската епархија и ова здружение кои со секоја нова активност ја прават се подлабока и позначајна.

На денот посветен на споменот на светиот апостол Тома, Митрополитот Повардарски г. Агатангел отслужи Света Божествена Литургија во црквата „Свети пророк Илија“ во Велес. На Литургијата сослужуваа повеќе свештенослужители од велешкото епархиско намесништво, а молитвено присуствуваа голем број на верници. На овој ден беше одбележан и 10 годишен јубилеј од осветувањето на оваа црква.

На празникот Покров на Пресвета Богородица, Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на повеќе свештенослужители отслужи Света Божествена Литургија во храмот посветен на овој празник во селото Каратманово.

Покров на Пресвета Богородица

Отсекогаш Црквата ја прославува Пресвета Богородица како покровителка и заштитничка на христијанскиот род, Којашто со своите претстателски молитви Го смилостивува Бога кон нас грешните. Помошта на Пресвета Богородица како кон поединци така и кон народите, како во мир така и во војна, како во монашките пустини така и во многужителните градови се покажала очигледна безброј пати. Настанот којшто Црквата го споменува и празнува денес го докажува тоа неотстапно покровителство на Пресветата Дева над христијанскиот род. На 1 октомври 911 година во времето на царот Лав Мудриот (или Философ), имаше сеноќно бдение во Богородичната црква Влахерна во Цариград. Црквата беше преполна со народ. Во задниот дел стоеше Св. Андреј Јуродив со својот ученик Епифаниј. Во четвртиот час од ноќта над народот се појави Пресвета Богородица со распрострен омофор на рацете и со таа облека како да го покриваше народот. Беше облечена во златна порфира и целата блескаше во неискажлив сјај, опкружена со апостоли, светители, маченици и девици. Гледајќи го тоа видение Св. Андреј му покажа со рака на блажениот Епифаниј и го праша: „Ја гледаш ли, брате, Царицата и Госпоѓата над сите, како се моли за сиот свет?“ Епифаниј одговори: „Ја гледам и се ужаснувам!“ Заради ова се востанови ова празнување, за да нѐ потсетува како на тој настан така и на постојаното покровителство на Пресвета Богородица, кога тоа Нејзино покровителство, тој покров молитвено го бараме кога сме во неволја.