Skip to content
  • JoomlaWorks AJAX Header Rotator
  • JoomlaWorks AJAX Header Rotator
  • JoomlaWorks AJAX Header Rotator
Прегледувате: Насловна arrow За православната вера и живот... arrow За (не)постоењето на злото
За (не)постоењето на злото
5.11.2008.


 
 

“Најголемиот трик кој ѓаволот некогаш го извел,

е да го увери светот дека тој не постои.”

 

 

 

Еден универзитетски професор им го поставил на студентите ова прашање:

- Дали Бог создал сè што постои?

Еден студент смело му одговорил:

- Да, Бог создал сè што постои!

- Бог создал сè што постои? - запрашал професорот уште еднаш.

- Да, професоре, - одговорил студентот.

 

Веднаш потоа професорот рекол:

- Ако Бог создал сè, тогаш го создал и злото. Бидејќи злото постои, а земајќи го предвид принципот дека нè одредува она што го работиме, тогаш и Бог е зол!

Студентот останал молчејќи, а професорот полн со себе констатирал како тој уште еднаш докажал дека, она во што христијаните веруваат е всушност мит.

Еден друг студент подигнал рака и го прашал професорот дали може нешто да го праша.

- Се разбира, - одговорил професорот.

Студентот станал и рекол:

- Професоре, дали постои студенило?

- Какво е тоа прашање? Се разбира дека постои. Зарем никогаш не ти било студено?

 

Студентите се закикотиле на прашањето од колегата.

Момчето одговорило:

- Всушност, професоре, студенило не постои. Според законите на физиката, она што ние го сметаме за студенило во реалноста е отсуство на топлина. Секое тело или објект, според проучувањето, има или пренесува енергија, а топлината е таа што прави телото да има или да пренесува енергија. Апсолутна нула значи потполна отсутност на топлина и сите нешта стануваат инертни и неспособни за реакција на таа температура. Студенилото не постои. Ние го создадовме овој збор за да опишеме како се чувствуваме ако немаме топлина.

 

Студентот продолжил со прашањата:

- Професоре, постои ли темнината?

Професорот одговорил:

- Се разбира дека постои.

А студентот на тоа одговорил:

- Повторно немате право професоре, ниту темнината не постои. Темнината всушност е само отсуство на светлина. Светлината можеме да ја проучуваме, а темнината, не. Всушност, можеме да се послужиме со Њутоновата призма и да ја претвориме белата светлина во многу бои и да ги проучуваме различните должини на светлосните бранови за секоја боја. Темнината не можеме да ја мериме. Најобичен зрак на светлина може да продре во светот на темнината и да ја просветли. Како можете да дознаете колку некој одреден простор е мрачен? Ја мерите количината на присутното светло. Не ли е ова точно? Темнината е поим кој луѓето го користат за да опишат што се случува кога нема светлина.

 

На крајот, момчето запрашало:

- Професоре, постои ли злото?

Сега веќе малку несигурен, професорот одговорил:

- Се разбира, како што веќе реков. Злото го гледаме секој ден. Најчесто во секојдневните примери на човековата нечовечност кон другите луѓе во злоделата и насилството ширум светот. Овие манифестации не се ништо друго, туку зло.

На тоа, студентот одговорил:

- Професоре, злото не постои, или барем не постои самото по себе. Злото е едноставно отсуство на Бога. Токму како и темнината и студенилото, тоа е поим кој луѓето го створиле за да го опишат отсуството на Бога. Бог не го створил злото. Злото не е како верата и љубовта кои постојат токму како што постојат и светлината и топлината. Злото е последица на она што се случува кога во срцето на човекот не е присутна Божјата љубов. Токму како и студенилото кое го доживуваме во отсуство на топлина, или како мракот која се случува кога нема светлина.

 

Професорот седнал.

Студентот се викал Алберт Ајнштајн.

 

Превод:

ѓакон  Влатко Стоименов

 

 

 
< Претходно   Следно >