Светата Педесетница - роденденот на светата Црква - денот кога Светиот Дух во вид на огнени јазици се симна врз апостолите и ги направи носители на благодатта Божја, создавајќи од нив свет собор на сите оние кои се повикани за спасение на тој начин што со својот живот и со своите дела ќе се вградат во телото на Црквата, секоја година свечено се прославува во сите православни храмови насекаде по светот.

Новозаветната Педесетница е денот на славното исполнување на ветувањето за Христовото испраќање на Светиот Дух врз апостолите. Ова е крајно радосен, извонреден и утешителен настан. Куќата во која тие пребиваат еднодушни одеднаш е преисполнета со шум од небото, сличен на силен ветар, а разделени јазици, како огнени, се спуштаат врз секого од учениците. Од ова тие се исполнуваат со Дух Свети и почнуваат да го благовестат Евангелието на разни јазици, онака како што Светиот Дух им даваше да изговараат. За разлика од мистиката на Успението на Пресвета Богородица, на пример, при доаѓањето на славата на Господ и другите одондестрани и чудесни појави кое им се открива како видение на некои од присутните, настаните на Педесетница стануваат очигледни за сите, не само за достојните. За да ги видат, на ерусалимјаните не им беше неопходен духовниот вид, иако на виденото не дадоа сите еднаков духовен одговор. Значи, зборувањето на сите јазици на кои луѓето од Ерусалим зборуваа (бидејќи во него живееја дојденци од разни краеви) едни го гледаа како прекрасно чудо, други како знак на пијанство. Петар вдахновено го објаснува настанот и ги упатува на пророштвата за овој настан до Избраниот народ дојдени преку Пророкот Јоил. Благовеста на Петар допре до срцата на многубројните луѓе што го чуја и тие го примија покајанието заради името на Исуса Христа. Во тој ден се крстија и присоединија кон Црквата Христова околу три илјади души. Оттогаш наваму Педесетница се смета за роденеден на црквата Божја. За првпат по падот човекот ипостасно Го прима Светиот Дух и ја добива полната и реална можност да живее според благодатта.

  На денот кога се чествува споменот на светиот цар Константин и светата царица Елена, во гевгелиското село Миравци беше отслужена света Божествена Литургија. Со Литургијата чиноначалствуваше протоереј Љупче Миланов во сослужение на свештениците Петар Петрушев, Димче Ставревски и ѓаконот Влатко Велески. Годинешното торжество во чест на светите Константин и Елена беше зголемено и со одбележувањето на 160 годишниот јубилеј од изградбата на црквата во нивна чест во селото Миравци

  - Црква „Св. Константин и Елена”. Храмот е изграден во 1860 година. Во 1892 година првобитната црква била опожарена, но брзо била обновена, и тоа уште во текот на 1893 година. Градител на црквата бил Андон Китанов. Во 1989 година црквата во Миравци повторно била опожарена и разурната, со исклучок на надворешните ѕидови кои одолеале на огнената стихија. Храмот бил повторно обновен во 1990 година. Денешната подновена црква „Св. Константин и Елена“ според својата архитектурна форма, е трикорабна со тавани и со полукружна олтарна апсида од надвор на источниот ѕид. Покривната конструкција е на две води, потпрена на шест четвртасти колони во два реда. На јужната и западната страна има изградено нов отворен трем. По второто опожарување, внатрешните ѕидови на црквата не се зографисани, со исклучок на олтарната апсида од внатре, која делумно е покриена со нови фрески. Иконостасот, исто така е нов, изработен во 1990 година.

На 31. 05. 2020 година, во Неделата на светите отци na првиот Вселенски собор, во црквата „Св. Петка“ во Кавадарци се отслужи света Божествена Литургија со која чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел. На Литургијата сослужуваа повеќе свештенослужители од кавадаречкото архиерејско намесништво.

На 29. 05. 2020 година, Митрополитот Повардарски г. Агатангел беше во посета на неколку цркви во гевгелиското архиерејско намесништво. Тој ги посети црквата „Св. Кирил и Методиј“ во Гевгелија, црквата „Св. Атанасиј Велики“ во Богданци и црквата „Св. Ѓорѓи“ во селото Пирава. Сите овие цркви се наоѓаат во фаза на фрескоживописување, а при црквата „Св. Кирил и Методиј“ во Гевгелија се градат нови црковни простории со нова крштална.

На празникот на Светото Вознесение Христово, во храмот посветен на Вознесението во Велес беше отслужена Света Божествена Литургија. На Литургијата чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на повеќе клирици на епархијата. Традиционално, молитвено присуствуваа голем број верници од градот Велес. По завршувањето на Литургијата беше осветена вода и беа осветени и прекршени празничните колачи.

Вознесение Христово

Четириесет дена по Воскресението, Спасителот го остварува она што го вети од почетокот. Се врати при Својот Отец за да Го испрати при учениците Духот на Вистината. Оттогаш Христос седи од десната страна на Отецот. Одењето кај Отецот е чин јавен: се случува пред очите на апостолите. Христос се подига во воздухот и облак Го подзема носејќи Го на небото. Последните пораки што им ги дава се подготовки за Педесетницата. Не оддалечувајте се од Ерусалим, туку чекајте го ветувањето од Отецот, за кое сте слушале од Мене! Зашто Јован крштеваше со вода, а вие не по многу дни од денес, ќе бидете крстени со Светиот Дух.

А тие, кога се собраа, Го прашаа велејќи: Во ова време ли го востановуваш, Господи, царството Израилево? И Он им одговори: Не е ваше да ги знаете времињата или годините, што Отецот ги задржал во Своја власт; но ќе примите сила, кога врз вас ќе слезе Светиот Дух; и ќе Ми бидете сведоци и во цела Јудеја и Самарија, и дури до крајот на земјата (Дела 1, 4 - 8). И веднаш, додека гледаа како се крева на небото, двајца мажи во бела облека, всушност ангели, благовестеа за Второто доаѓање на Христос на земјата. Наспроти упатството да не умуваат околу времињата на овие настани, кои се во Божја власт, во првите години па и векови по Вознесението, христијаните очекуваа самите да бидат очевидци на земјата на славната Парусија Господова.

На денот кога Светата православна црква го чествува споменот на светите македонски просветители Кирил и Методиј се отслужи Света Божествена Литургија во храмот посветен на овие светители во Велес. На Литургијата чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на повеќе свештенослужители од градот Велес.

Свети Методиј и Кирил Рамноапостолни 

Родени браќа родум од Солун, од угледни и богати родители, Лав и Марија. Постариот брат, Методиј, како офицер помина десет години меѓу Македонските Словени. Потоа се оддалечи на гората Олимп и се предаде на монашки подвиг. Овде подоцна му се придружи и Кирил (Константин). Но кога хазарскиот цар Каган побара од царот Михаил проповедници на верата во Христос, тогаш на заповед на царот беа пронајдени овие двајца браќа и беа испратени меѓу Хазарите. Откако го уверија Каган во верата Христова, тие го крстија овој цар и голем број негови доглавници и уште помногуброен народ. По извесно време се вратија во Цариград, каде што ја составија словенската азбука од триесет и осум букви и почнаа да ги преведуваат црковните книги од грчки на словенски. На повик од царот Ростислав отидоа во Моравија и таму ја распространија и ја утврдија православната вера, па ги умножија книгите и им ги дадоа на свештениците за да ја подучуваат младината. А подоцна на повик од папата заминаа за Рим, каде што Кирил се разболе и умре, на 14 февруари 869 година. Тогаш Методиј се врати во Моравија и до смртта се потруди на утврдувањето на Христовата вера меѓу Словените. По неговата смрт - а тој се упокои во Господа на 6 април 885 година - неговите ученици Петочисленици, на чело со Свети Климент како епископ, го преминаа Дунав и се спуштија на југ во Македонија, каде што од Охрид продолжија да работат меѓу Словените на истото дело што го започнаа Методиј и Кирил на север.