Со благослов на Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Повардарски г. Агатангел се подготви и се испечати книгата „Свети Пајсиј Величковски“. Оваа книга ја преведе свештеникот Игор Пармачки. Ова најново издание на издаваштвото на Повардарската епархија „Св. Ѓорѓи Полошки“ излезе од печат непосредно пред започнувањето на годинешниот Саем на книгата, така што сите оние кои сакаат да ја купат оваа книга можат да ја најдат на штандот на Македонската православна црква на Скопскиот саем или да го порачаат директно од Повардарската епархија на тел. 043 221 231. 

Во прилог можете да го прочитате и предговорот на оваа книга.

Во секој период од историјата, кој е различен од претходниот, Бог повикува соодветни учители, проповедници, светители, кои живеат во тој конкретен период, го знаат духот на времето, го знаат товарот на народот, и токму таквите, како запалени светилници, како ѕвезди водилки, му даваат насока на народот, како во тоа време да Го најде и следи Христа, како да верува, и покрај сите модерни противречности.

Една таква блескава ѕвезда заблеска и во Украина, во семејството на свештеникот Јован, во градот Полтава. Украина изобилува со свети луѓе, со свети обители и цркви, со многу нетлени мошти од светители, чии што молитви и поуки го формирале „умот Христов“ кај побожните Украинци. Најпобожни ученици во руските семинарии отсекогаш биле младите украински богослови. Светиот Пајсиј е роден во таква духовна клима, а уште позначајно за неговиот иден призив е фактот што е роден во побожно свештеничко семејство, каде што уште од мали нозе се учел на пост, молитва, на стекнување добродетели. Во детска возраст почувствувал призив од Бога кон монашки живот, па заминал во Медведковскиот манастир, кој принудно го напуштил за само неколку години. Работел во печатниците на Киево-печерската лавра, три години поминал во манастирите во Влахија и Молдавија, а потоа во 1746 година заминал на Света Гора, каде што се учел на автентичен монашки живот и на Исусовата молитва. Таму бил ракоположен за јеромонах. Поради Руско-турската војна морал да се врати во Молдо-влахија каде што се обидел да го возобнови монашкиот живот. Поминал неколку манастири и на крајот останал во манастирот Њамц, каде што се зафатил со преведување на светоотечките дела од грчки јазик. Се упокоил во 1794 година.

Светиот Пајсиј е еден од најзначајните обновители на духовниот живот во денешна Романија, а преку неговите духовни чеда и во Русија. Во неговиот живот превел многу значајни светоотечки дела, од кои најзначајно е Добротољубието, кое го превел од грчки јазик. Благодарение на неговиот превод на црковно-словенски јазик, денес сите словенски Цркви го имаат преведено ова капитално дело на свој јазик. Напишал и многу писма до разни личности, како и дело за Исусовата молитва. Во негово време бил возобновен духовниот живот во романските манастири, каде што монасите живееле под раководство на духовник – старец, се занимавале со Исусовата молитва и се причестувале редовно на Божествената литургија. Во својот живот Бог го удостоил да биде духовник на повеќе од илјада монаси, од разни националности, преку кои исихастичкото предание и автентичното старчество се проширило низ цела денешна Романија, Русија, како и на целиот Балкан.

Манастирот Њамц, е осветен од неговите свети подвизи, од неговото „пролевање на крв за да прими дух“, но и прославен е од неговите преводи и авторски дела, кои сведочат за величието на овој духовен горостас. Во манастирот сѐ уште постојат огромните повеќеспратни конаци, како сведоци за некогашниот жив монашки живот, со многу трудољубиви монаси, кои како духовни пчели собирале најубав и најчист нектар и на Бога му го принесувале како чист мед.

Од овие медоносни поуки се хранеле многу генерации христијани, а еве сега, преку овој превод на македонски јазик, и ние ќе можеме да се насладуваме и да се храниме од овој непресушен извор на вдахновение и поттик за духовен живот, за залет кон вечноста, каде што ќе се радуваме од заедницата со Бога, во друштво на ангелите и светителите. Амин!

Митрополит Повардарски

+ Агатангел

Во петтата надела од Великиот пост, посветена на Света Марија Египетска, во црквата „Св. Козма и Дамјан“ во Велес се отслужи Света Божествена Василиева Литургија со која чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на повеќе свештенослужители.

На 31. 03. 2017 година,  во храмот „Св. Козма и Дамјан“ во Велес беше отслужено мало Повечерие со целиот Акатист кон Пресвета Богородица. На богослужбата присуствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел, а служеа протоереј Борис Симоновски, протоереј Мики Миовски, свештеник Игор Пармачки, свештеник Јани Мулев и ѓакон Бобан Ѓорѓиевски. Инаку на оваа вечерна богослужба, се чита целиот Акатист кон Пресвета Богородица, кој пак, за време на Великиот Пост се служи во петоците од петте седмици од Великиот пост.

По завршувањето на малото Повечерие традиционално беа осветени петолебија, кои верниците ги земаат за здравје и благосостојба.

  

Митрополитот Повардарски г. Агатангел изврши увид во градежните активности во гевгелиското архиерејско намесништво, каде што со силно темпо продолжува изградбата на две нови духовни светилишта, и тоа: изградбата на црквата во Валандово посветена на Рождеството на Пресвета Богородица, во самиот центар на градот и изградбата на црквата „Св. Атанасиј“ во центарот на Богданци, како и целосната рекострукција на црквата „Св. Кирил и Методиј“ во Гевгелија.

На 19. 03. 2017 година, Трета Недела од Велигденските Пости - Крстопоклона, Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на свештеници од Повардарската епархија отслужи Света Архиерејска Литургија. Литургијата беше отслужена во манастирот „Свето Вознесение Христово“ во Гевгелија. 

Митрополитот Агатангел и свештенослужителите го изнесоа светиот Крст од олтарот и го поставија во средината на храмот - извршувајќи поклонување на чесниот Крст. Потоа и сите присутни верници пристапија кон поклонување и целивање на светиот Крст, а Митрополитот на секој верник му даруваше китка босилек.

Во третата Недела од Воскресниот пост се поклонуваме на Чесниот и Животворниот Крст Господен, кој нè укрепува во деновите на жалост, потсетувајќи нè на бесконечната љубов на нашиот Спасител, Кој прими крстни страдања заради нас грешните. Оваа Недела се нарекува »крстопоклона« и се одликува со тоа што Крстот се изнесува на средината на храмот за поклонение.

Водејќи се од љубовта и состраданието со напатениот македонски народ, Неговото Високопреосвештенство, митрополитотот Повардарски г. Агатангел, после отслужената Божествена Литургија, благоволи да отслужи Молебен за умножување на љубовта, следејќи ги двете најголеми Христови заповеди: „Возљуби Го Господа, својот Бог, со сето свое срце, и со сета своја душа, и со сиот свој разум;тоа е прва и најголема заповед; а втората е слична на неа: Возљуби го својот ближен како себеси!“ (Мт. 22, 37-39). На овие две заповеди се заснова целиот живот на секој православен христијанин, и благодарение на нив може да се посведочи пред светот дека од наша страна е разбрана христијанската максима и аксиома дека „Бог е љубов“ (1 Јн. 4,8). Но, поради човечката немоќ, често се заборава на горенаведеното, па предавајќи се на гревот на себељубието и сопствениот интерес, љубовта кон ближниот се намалува. Резултат на намалувањето на љубовта кон ближниот се немирите и конфликтот меѓу истокрвните браќа, Македонци, кои како библиски народ треба да бидат пример на целиот свет дека ја сфатиле Божествената суштина, како и тоа како истата љубов кон Бога и ближниот се применува на практика. За полесно постигнување на оваа цел, во Молебниот за умножување на љубовта, се проси „силата, дејството и благодатта на Својот Пресвет Дух вистински да ги љубиме не само ближните и нашите браќа, туку и нашите непријатели и да им правиме добро на оние што нè мразат“. Господ да ни ја дарува Неговата божествена благодат да ги надминеме сите несогласувања со нашите браќа, да се возљубиме еден со друг и заедно да продолжиме да ја градиме нашата од Бога благословена држава.