На денот кога Светата православна црква го чествува споменот на светите македонски просветители Кирил и Методиј се отслужи Света Божествена Литургија во храмот посветен на овие светители во Гевгелија. На Литургијата чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на повеќе свештенослужители од Повардарската епархија.

Свети Методиј и Кирил Рамноапостолни 

Родени браќа родум од Солун, од угледни и богати родители, Лав и Марија. Постариот брат, Методиј, како офицер помина десет години меѓу Македонските Словени. Потоа се оддалечи на гората Олимп и се предаде на монашки подвиг. Овде подоцна му се придружи и Кирил (Константин). Но кога хазарскиот цар Каган побара од царот Михаил проповедници на верата во Христос, тогаш на заповед на царот беа пронајдени овие двајца браќа и беа испратени меѓу Хазарите. Откако го уверија Каган во верата Христова, тие го крстија овој цар и голем број негови доглавници и уште помногуброен народ. По извесно време се вратија во Цариград, каде што ја составија словенската азбука од триесет и осум букви и почнаа да ги преведуваат црковните книги од грчки на словенски. На повик од царот Ростислав отидоа во Моравија и таму ја распространија и ја утврдија православната вера, па ги умножија книгите и им ги дадоа на свештениците за да ја подучуваат младината. А подоцна на повик од папата заминаа за Рим, каде што Кирил се разболе и умре, на 14 февруари 869 година. Тогаш Методиј се врати во Моравија и до смртта се потруди на утврдувањето на Христовата вера меѓу Словените. По неговата смрт - а тој се упокои во Господа на 6 април 885 година - неговите ученици Петочисленици, на чело со Свети Климент како епископ, го преминаа Дунав и се спуштија на југ во Македонија, каде што од Охрид продолжија да работат меѓу Словените на истото дело што го започнаа Методиј и Кирил на север.

На 21 Мај 2016 година, (сабота) на денот кога Светата православна црква го празнуваше споменот на Светиот апостол и евангелист Јован се изврши осветување на нова црква во градот Велес. Новата црква е посветена на светите бесребреници, лекари и чудотворци Козма и Дамјан, а се наоѓа во дворот на Општата Болница во Велес. Чинот на осветување на црквата го изврши Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на бројно свештенство од велешкото намесништво на Повардарската епархија. На чинот на осветувањето, присуствуваа градоначалникот на Општина велес, г-дин Славчо Чадиев, заменик министерот за здравство г-дин Јовица Андоновски, пратениците г-дин Илија Димовски и г-дин Марјанчо Николов, потоа директорот на Општата Болница г-дин Атанас Василев, др. Ванчо Граматов, како и многу други верници, кои заедно со сите останати го проследија чинот на осветување во благопријатна молитвена атмосфера.

Митрополитот Агатангел во своето обраќање пред присутните истакна дека болничката црква „Св. Козма и Дамјан“ ќе биде место каде што сите верни души ќе можат да ги задоволат своите духовни потреби преку добивањето на Светите Тајни - Молитви, Исповед и Причест, а особено ќе биде наменета за сите оние кои доаѓаат во Болницата заради лекување, за да можат да си запалат свеќа и да се помолат на Севишниот Бог Исус Христос за исцеление на нивните телесни и духовни болки, место каде што ќе можат да ги смират своите мисли пред разни операции, место каде ќе се помолат за покој на душите на нивните починати, но и место каде што првпат ќе Му благодарат на Бога за добиената рожба или успешно извршена операција. Затоа и поголем дел од фрескоживописот во црквата е посветен на исцелителните чуда на Господ Исус Христос. Исто така црквата е наменета и за сиот медицински персонал, кој поради својата посветеност и грижа за болните не може да присуствува на Богослужбите, така што со градењето на оваа црква ќе им биде овозможено на сите кои работат овде да доаѓаат редовно на Литургија, особено за најголемите празници.

По чинот на осветување на црквата, Митрополитот Агатангел отслужи и прва Света Божествена Литургија, а во текот на оваа седмица, исто така, секој ден ќе се служи Света Божествена Литургија во новоосветениот храм.

Изградбата на оваа црква доаѓа по големи напори на Повардарската епархија во еден подолг период да успее да се реализира замислата за Болничка црква во градот Велес, и затоа ја изразуваме нашата благодарност до сите оние кои помогнаа да се оствари реализацијата на овој проект. Црквата се изгради со средства на Повардарската епархија, како и со донации на верници, а градежните активности ги изврши фирмата „Изгрев инженеринг“ од Велес.

Камен-темелникот за изградба на овој храм беше поставен и осветен на 23 октомври 2011 година.

Фотогалерија од Вечерната богослужба.

На денот на кој Светата православна црква го чествува Светиот Атанасиј Велики, архиепископ Александриски, Митрополитот Повардарски г. Агатангел отслужи Света Божествена Литургија на отворено во храмот посветен на овој светител во Богданци, кој се наоѓа во изградба. Жителите на Богданци го слават Светиот Атанасиј како свој патрон и заштитник, па затоа и масовно ја посетуваат црквата на овој ден, молитвено просејќи го застапништвото од светителот. На Литургијата сослужуваа свештенослужители од гевгелиското намесништво. Повеќе верници застанаа пред Светиот Путир, примајќи ги Светите Христови дарови, а потоа беа прекршени и празничните колачи. 

Свети Атанасиј Велики, архиепископ Александриски    

На денешен ден се празнува преносот на неговите мошти и чудата произлезени од нив. А животот и подвигот на овој светител се опишани под 18 јануари: Роден во Александрија 296 година. Од детството наклонет кон духовниот призив. Беше ѓакон кај архиепископот Александар и го придружуваше својот архиепископ на Првиот Вселенски Собор во Никеја. На овој Собор многу се прослави со неговата ученост, благочестие и ревност за Православието. Многу придонесе за побивањето на Ариевата ерес и за утврдувањето на Православието. Го напиша Симболот на Верата кој на Соборот беше усвоен. По смртта на Александар, Св. Атанасиј беше избран за архиепископ Александриски. Во архиепископскиот чин остана над четириесет години, иако не беше цело време на архиепископскиот престол. Речиси сиот живот беше гонет од еретиците. Од царевите најмногу го гонеа: Констанциј, Јулијан и Валент; од епископите Евсевиј Никомидиски со уште мнозина други; а од еретиците Ариј и неговите следбеници. Беше принуден да се крие од гонителите дури и во бунар, во гроб, по приватни куќи, по пустини. На двапати бегаше во Рим. Дури пред смртта едно време проживеа мирно како добар пастир сред своето стадо, коешто вистински го љубеше. Мал е бројот на светителите што се толку клеветени и толку злосторнички гонети како Св. Атанасиј. Но, неговата голема душа најпосле излезе победоносна од сета таа долготрајна и страшна борба. За совет, утеха и морална потпора често одеше кај Свети Антониј, кого го почитуваше како свој духовен отец. Човекот којшто ја формулираше најголемата вистина мораше и да пострада за таа вистина, додека Господ не го упокои во Своето Царство овој Свој верен раб, во 373 година.

Во неделата посветена на Светиот апостол Тома, Митрополитот Повардарски г. Агатангел отслужи Света Божествена Литургија во црквата „Рождество на Пресвета Богородица“ во селото Тимјаник. На Литургијата сослужуваа повеќе свештенослужители од кавадаречкото епархиско намесништво, а молитвено присуствуваа голем број на верници.

 Христос Воскресна!

Со благослов на Неговото Високопреосвештенство г. Агатангел, на 06. 05. 2016 година, на денот кога се чествува споменот на светиот великомаченик Ѓорѓи, се организираше посета на Полошкиот манастир на Тиквешкото езеро, чиј патрон е овој светител. Со Светата Литургија началствуваше свештеник Трајче Грозданов, кој го причести верното Христово стадо и сестринството на манастирот. Отецот воедно се произнесе и со пригодна беседа за оваа тројна празнична радост на светиот Георгиј, Животворниот и непресушен извор на Мајката Божја и Светлата Воскресенска радост. По осветувањето на славскиот колач, сестринството на манастирот грижливо нè собра на трпеза, а потоа и на обиколка на манастирскиот имот. Поткрепени од Светите Христови Тајни и монашката љубов на сестра Магдалена, го напуштивме манастирот и запловивме во тивките води на Тиквешијата.

За сајтот на Повардарската епархија известува Маја Везилка

 

На празникот на Светиот великомаченик Георгиј - Ѓурѓовден, Митрополитот Повардарски г. Агатангел отслужи Света Божествена Литургија во храмот посветен на овој светител во валандовското село Пирава. На Литургијата сослужуваа повеќе свештеници од гевгелиското намесништво на епархијата.

На Литургијата присуствуваа голем број верници од Пирава и околните села кои традиционално го празнуваат Ѓурѓовден и како слава на селата во кои живеат.  Присутните верници се причестија со Светите Христови дарови, а по завршувањето на Литургијата беше осветен и празничен колач за здравје и спасение на верниците.

Светиот великомаченик Георгиј    

вој славен и победоносен светител беше роден во Кападокија од богати и благочестиви родители. Татко му пострада за Христа, а мајка му се пресели во Палестина. Кога порасна, Георгиј отиде во војска и во својата дваесетта година го стекна чинот трибун и како таков служеше при царот Диоклецијан. Кога овој цар започна страшно гонење на христијаните, Георгиј истапи пред него и одважно исповеда дека е христијанин. Царот го фрли во затвор, па нареди нозете да му ги стават во клади, а на градите да му положат тежок камен. Потоа нареди и го врзаа на тркало под кое имаше штици со големи клинци и така го вртеа додека целото тело не му се направи една голема рана. По ова го закопа во ров, така што надвор од земјата му беше само главата и го остави во ровот три дена и три ноќи. Потоа со помош на некој магионичар му даде да испие смртоносен отров. Но при сите овие маки Георгиј непрестајно Го молеше Бога и Бог веднаш го исцелуваше и на големо одушевување на народот, го спасуваше Својот маченик од смртта. Кога Св. Георгиј воскресна и еден мртовец, тогаш многумина ја примија верата во Христа. Меѓу овие беше и царевата жена Александра и главниот жрец Атанасиј, земјоделецот Гликериј, и Балериј, Донат и Терин. Најпосле царот ги осуди Свети Георгиј и својата жена Александра на смрт со меч. Блажената Александра издивна на губилиштето пред да ја убијат, а Свети Георгиј го убија во 303 година. Безбројни се чудата што се јавија на неговиот гроб. Многубројни се и неговите јавувања во сон и на јаве на многумина коишто го спомнуваат и ја бараат неговата помош до денешен ден. Сиот разгорен од љубов кон Господ Христос, Свети Георгиј без тешкотии остави сѐ заради својата љубов: чин, богатство, царски почести, пријатели и сиот свет. За оваа љубов Господ го награди со венец на невенлива слава на небото и на земјата и со живот вечен во Своето Царство. И го дарува со сила и власт да им помага на оние што го слават и призиваат неговото име во бедите и неволјите.