Со благослов на Митрополитот Повардарски г. Агатангел, се подготви и се испечати книгата „Старец Јероним, исихаст Егински“. Ова најново издание од издавачката дејност при Повардарската епархија „Св. Ѓорѓи Полошки“ од грчки јазик го преведе свештеник Јани Мулев.

Во прилог можете да го прочитате и предговорот на оваа книга.

Предговор на книгата „Старец Јероним, исихаст егински“

„Угледајте се на мене, како што и јас на Христа!“ (1.Кор. 11,1), вели светиот апостол Павле, и ни остава аманет на сите идни поколенија, да земаат пример од своите духовни водачи, кои и самите се угледуваат на Христа. Оние кои се угледале на Христа, кои соединувајќи се со Него станале слични, т.е. подобни на Него, ги нарекуваме преподобни. Еден таков преподобен отец на Светата Црква запознаваме преку книгата која ја имате пред себе. Станува збор за старецот Јероним Егински.

По потекло, како и речиси сите нови свети духовници на Грчката православна црква, е од Мала Азија, од Кападокија, родилката на многу светила на нашата Света Православна Црква, вистински великани на богословските науки, сигурни ориентири на духовниот живот.

Животот во неговата татковина бил проникнат со молитва, со пост, покајание, со Телото и Крвта Христови. Луѓето биле трудољубиви – особина која денес е вистинска реткост дури и кај верниците – на нивите и полињата работеле пеејќи псалми, домаќинките ги работеле домашните работи со молитва и побожни химни; секоја куќа си имала свој параклис или агол каде што ги чувале иконите и светите нешта, и каде што во текот на денот се молеле сите членови на семејството. Познатите кападокиски пештери биле полни со свети подвижници, а тој дух владеел и меѓу побожното население – се сметало за голема привилегија некој од семејството да стане монах или свештеник. За световни песни или облекување луѓето не знаеле, а никако не можело да се чуе некаква пцовка, особено такви кои се упатени кон Господ, Пресвета Богородица, или нешто што е поврзано со верата, а што за жал е многу честа појава во денешна Грција и Србија. Кога настанала големата размена на население, дошле овие малоазиски христијани во Грција, и кога чуле како тамошните жители го пцујат Господ и Богородица, со солзи во очите барале да се вратат назад, бидејќи сметале дека „подобро да бидат убиени од Турците, отколку да слушаат како крстени луѓе хулат на Господ и на Пресвета Богородица“. Ете од такви духовни корени никна и овој кападокиски старец Јероним.

Од дете воспитан во побожен дух, знаел за умносрдечна молитва уште од рано детство, затоа што таму сите така се молеле. Кога верниците биле толку духовно напреднати, какви ли биле нивните свештеници и монаси! Цел живот останал верен и посветен на молитвата, и заради побожноста примил свештенички чин, но наскоро по ракополагањето се откажал од служењето, затоа што имал страшно видение, кое го потресло до длабочините на душата, и оттогаш сметал дека тој не е достоен да служи Литургија.

Во него може да видиме повеќе аспекти: бил и монах, и духовник, молитвеник и утешител, човек кој секојдневно одел во градот да собира храна и да им ја носи на сиромашните семејства. Значи, тој иако со умот пребивал на небесата, сепак, срцето му било полно со луѓето, за кои се грижел на дело. Не бил умислен подвижник, кој се крие во манастир, кој ги избегнува луѓето, кој прима само значајни личности, туку тој останал вистински пример за пастир и монах и духовник.

Денешниот надлежен архиереј на таа епархија, кој како дете се удостоил да го запознае старецот и да се увери во неговата светост, веднаш по излегувањето од печат на оваа книга, на свештеничко собрание, на сите свои клирици и монаси им подарил по еден примерок од оваа книга, за да им биде на сите ориентир за тоа, како треба да живее и да служи еден свештеник или монах.

Во неговото житие и поуки може секој да најде полезни работи, и верниците, и монасите, и свештенослужителите, па затоа срдечно им ја препорачувам оваа книга на сите богољубиви личности, да им биде главно помагало во духовниот живот.

Неговите молитви и благослов да бидат со сите нас. Амин.

Митрополит Повардарски

+Агатангел

Светата Педесетница - роденденот на светата Црква - денот кога Светиот Дух во вид на огнени јазици се симна врз апостолите и ги направи носители на благодатта Божја, создавајќи од нив свет собор на сите оние кои се повикани за спасение на тој начин што со својот живот и со своите дела ќе се вградат во телото на Црквата, секоја година свечено се прославува во сите православни храмови насекаде по светот.

Света Божествена Литургија се служеше и низ сите храмови во Повардарската епархија, а централното чествување на првиот ден од Педесетницата се одржа во Соборниот храм „Св. вмч. Пантелејмон“ во Велес, каде што Митрополитот Повардарски г. Агатангел отслужи Света Божествена Литургија.

По причестувањето на дел од верниците Митрополитот и свештенослужителите пристапија кон служење и на Вечерната богослужба, која во овој ден се извршува веднаш по Литургијата. По големот прокимен од страна на Владиката и свештенослужителите беа прочитани трите долги молитви предвидени за овој ден.

Новозаветната Педесетница е денот на славното исполнување на ветувањето за Христовото испраќање на Светиот Дух врз апостолите. Ова е крајно радосен, извонреден и утешителен настан. Куќата во која тие пребиваат еднодушни одеднаш е преисполнета со шум од небото, сличен на силен ветар, а разделени јазици, како огнени, се спуштаат врз секого од учениците. Од ова тие се исполнуваат со Дух Свети и почнуваат да го благовестат Евангелието на разни јазици, онака како што Светиот Дух им даваше да изговараат. За разлика од мистиката на Успението на Пресвета Богородица, на пример, при доаѓањето на славата на Господ и другите одондестрани и чудесни појави кое им се открива како видение на некои од присутните, настаните на Педесетница стануваат очигледни за сите, не само за достојните. За да ги видат, на ерусалимјаните не им беше неопходен духовниот вид, иако на виденото не дадоа сите еднаков духовен одговор. Значи, зборувањето на сите јазици на кои луѓето од Ерусалим зборуваа (бидејќи во него живееја дојденци од разни краеви) едни го гледаа како прекрасно чудо, други како знак на пијанство. Петар вдахновено го објаснува настанот и ги упатува на пророштвата за овој настан до Избраниот народ дојдени преку Пророкот Јоил. Благовеста на Петар допре до срцата на многубројните луѓе што го чуја и тие го примија покајанието заради името на Исуса Христа. Во тој ден се крстија и присоединија кон Црквата Христова околу три илјади души. Оттогаш наваму Педесетница се смета за роденеден на црквата Божја. За првпат по падот човекот ипостасно Го прима Светиот Дух и ја добива полната и реална можност да живее според благодатта.

На празникот на Светото Вознесение Христово, во храмот посветен на Христовото Вознесение во Велес беше отслужена Света Божествена Литургија. На Литургијата служеа протоереј-ставрофор Славе Јованов, протоереј Горан Панзов, свештеник Мики Миовски, свештеник Борислав Бобевски, свештеник Јованче Илиев,  протоѓаконот Влатко Стоименов, ѓаконот Бобан Ѓорѓиевски, како и свештеникот од американско-канадската епархија, протоереј Ангел Станчев. Традиционално, молитвено присуствуваа голем број верници од Велес. По завршувањето на Литургијата беше осветена вода и беа осветени и прекршени празничните колачи, а беше направена и панихида на гробот на Јордан Хаџи-Константинов – Џинот, кој се наоѓа во дворот на црквата.

Вознесение Христово

Четириесет дена по Воскресението, Спасителот го остварува она што го вети од почетокот. Се врати при Својот Отец за да Го испрати при учениците Духот на Вистината. Оттогаш Христос седи од десната страна на Отецот. Одењето кај Отецот е чин јавен: се случува пред очите на апостолите. Христос се подига во воздухот и облак Го подзема носејќи Го на небото. Последните пораки што им ги дава се подготовки за Педесетницата. Не оддалечувајте се од Ерусалим, туку чекајте го ветувањето од Отецот, за кое сте слушале од Мене! Зашто Јован крштеваше со вода, а вие не по многу дни од денес, ќе бидете крстени со Светиот Дух.

А тие, кога се собраа, Го прашаа велејќи: Во ова време ли го востановуваш, Господи, царството Израилево? И Он им одговори: Не е ваше да ги знаете времињата или годините, што Отецот ги задржал во Своја власт; но ќе примите сила, кога врз вас ќе слезе Светиот Дух; и ќе Ми бидете сведоци и во цела Јудеја и Самарија, и дури до крајот на земјата (Дела 1, 4 - 8). И веднаш, додека гледаа како се крева на небото, двајца мажи во бела облека, всушност ангели, благовестеа за Второто доаѓање на Христос на земјата. Наспроти упатството да не умуваат околу времињата на овие настани, кои се во Божја власт, во првите години па и векови по Вознесението, христијаните очекуваа самите да бидат очевидци на земјата на славната Парусија Господова.

На 05.06.2016 година, во Шестата недела по Пасха - Неделата на слепиот, и на празникот на преп. Михаил Синадски и преп. Ефросинија Полоцка, во манастирот „Пресвета Богородица“ - Захумска, во с. Трпејца, Охрид, беше отслужена света архиерејска Литургија, на која чиноначалствуваше Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, во сослужение на Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј и Митрополитот Повардарски г. Агатангел, архимандритот Нектариј, протоереите Никола Христоски и Димче Ѓорѓиески, свештеникот Атанас Казанџиски, протоѓаконите Антонио Дујовски и Николче Ѓурѓиноски и ѓаконите Сашо Целески и Васил Ристовски.

 Повеќе информации на сајтот на Дебарско-кичевската епархија

† 1000 ГОДИНИ ОД УПОКОЈУВАЊЕТО НА СВ. ЈОВАН ВЛАДИМИР

„Како ризница скапоцена и извор кој на земните им точи реки што ги очистуваат болестите, нам ни се даде твоето свештено тело, кое дава исцеление за различни болести, и божествена благодат на оние, кои доаѓаат кај него, за да извикаме: Радувај се, цару Владимире!“ (кондак на свети Јован Владимир).

  Свети Јован Владимир е еден од најзначајните словенски светии, чиј живот бил украсен со кротост и смиреност, иако самиот тој бил владетел, односно кнез на Дукља. Црковната историја го забележува како исповедник на православната вера, просветител, но и маченик. Житието зборува дека подигал цркви и манастири, праќал учители за Христовата наука меѓу својот народ, а и самиот тој живеел богоугодно и во молитва, секогаш подготвен да го жртвува својот живот, за да го спаси својот народ од маки и страдања. Токму затоа и неговиот култ бил длабоко распространет насекаде меѓу словенските народи, а особено на просторите на древната Охридска архиепископија.

К О Н К У Р С

ЗА ЗАПИШУВАЊЕ НА РЕДОВНИ УЧЕНИЦИ ВО УЧЕБНАТА 2016/17 ГОДИНА

Кандидатите треба да ги исполнуваат следниве услови:

– да завршиле основно училиште;

– да имаат основно познавање од Православието;

– да се телесно и душевно здрави;

– да не се постари од 18 години;

– да не се женети;

– да имаат одличен успех од 5-то до 8-мо одделение.

Приемниот испит се состои од писмена работа и тест по македонски јазик и испит по пеење.

Тестот по македонски јазик ќе го опфати материјалот од граматика и литература, а писмената работа ќе биде на тема од литературата или од лектирите од 5-то до 8-мо одделение.

Испитот по пеење се состои од проверка на музичките способности на кандидатите преку пеење на музичката скала и песни.

Кандидатите кои нема да освојат минимум 60 бода, се смета дека не го положиле приемниот испит и нема да бидат рангирани.

Молбите за прием се поднесуваат преку парохискиот свештеник и надлежниот епархиски архиереј до Управата на Богословијата. Приемниот испит ќе се одржи на 16. 06. 2016  ( четврток ), со почеток во 9 часот.

Кандидатите треба да ги приложат следниве документи:

– свидетелство за свето крштение;

– свидетелства од 5-то до 8-мо одделение;

– благослов од надлежниот архиереј;

– уверение од парохискиот свештеник за подобност на кандидатот за

свештенички чин;

– лекарска потврда;

– писмена согласност од родителите дека кандидатот може да учи во

Богословијата и обврска од нив дека редовно ќе ги подмируваат интернатските трошоци, доколку кандидатот не е стипендијант.

За полагање на приемниот испит кандидатите се должни да уплатат 1500 денари кај секретарот на Богословијата, најдоцна на денот пред полагањето на приемниот испит.

Ќе бидат примени најмногу по тројца кандидати од секоја епархија.

Упис на вонредни ученици не се одобрува.