На денот кога Светата православна црква го чествува споменот на светите 40 маченици од Севастија, како и споменот на светите славни 40 битолски преподобномаченици, се отслужи Света Божествена Литургија во црквата „Св. Кирил и Методиј“ во Велес. На Литургијата чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на бројно свештенство од Велес.

Сите овие беа војници во римската војска, но тврдо веруваа во Господ Исус. Кога настана гонење во времето на Ликиниј, ги изведоа на суд пред војводата, а тој им се закани дека ќе им ја одземе војничката чест. На ова еден од нив, Свети Кандид, одговори: „Не само војничката чест туку и телата земи ни ги; нам не ни е ништо помило и почесно од нашиот Бог Христос“. По ова војводата им нареди на слугите да ги каменуваат овие светии. Но кога слугите фрлаа по нив камења, камењата се враќаа сами и паѓаа врз тие што ги фрлаа, па луто ги изудираа. Еден камен му падна на војводата в лице и му ги скрши забите. Мачителите, лути како ѕверови, ги врзаа светиите и ги фрлија во тамошното езеро и поставија наоколу стражари за ниеден да не излезе од водата. Имаше силен мраз, езерото мрзнеше околу телата на мачениците. За да бидат маките посилни, мачителите загрејаа и осветлија бања покрај езерото близу до страдалците, за тие гледајќи ја некако да се подлажат и да се одречат од Христа, а да ги признаат римските идоли. И навистина, еден се опрелести, излезе од водата и влезе во топлата бања. Но ноќта падна една необична светлина од небото, па ја загреа водата во езерото и телата на мачениците, а со оваа светлина од небото се спуштија триесет и девет венци врз нивните глави. Ова го виде еден од стражарите на брегот, па се соблече, го исповеда името на Господ Исус Христос и влезе во езерото за самиот да се удостои со четириесеттиот венец на предавникот. Врз него навистина слезе тој последен венец. Утредента сиот град се изненади кога ги виде мачениците живи. Тогаш злобните судии наредија и ги претепаа, а телата им ги фрлија во водата за да не ги земат христијаните. На третиот ден Светите маченици му се јавија на тамошниот епископ Петар и го повикаа да ги собере од водата и да ги извади нивните мошти. Епископот излезе ноќе по темнина заедно со својот клир и по водата видоа како светат моштите на мачениците. И секоја коска што беше одвоена од нивните тела исплива на површината и светеше како свеќа. Ги погребаа чесно. Нивните души отидоа кај Господ Исус, намачен за сите нас и воскреснат со слава. Чесно пострадаа и стекнаа непропадлива слава во 320 година.

Во четвртата недела од Великиот Пост, која е посветена на светиот Јован Лествичник, Митрополитот Повардарски г. Агатангел отслужи Света Божествена Литургија во црквата „Св. Димитриј“ во Валандово. На Литургијата сослужуваа повеќе свештенослужители, а молитвено присуствуваа многумина верни, од кои дел се причестија со светите Христови Дарови.

Во четвртиот петок од Великиот Пост, во црквата „Св. Кирил и Методиј“ во Велес, беше остслужено мало повечерие со последната, четврта статија од Богородичниот Акатист. На вечерната богослужба сослужуваа  повеќе свештенослужители од градот, а присуствуваше и Митрополитот Повардарски г. Агатангел. По читањето на последната статија од Акатистот, свештениците ги осветија петолебијата за здравје и спасение на верниците. 

И рекоа безумниците во срцата свои „Нема Македонија!“...

Ние, православниот народ од Повардарската епархија, згрозени сме од вчерашниот срам и безаконие, како и од отвореното насилство врз демократијата, што ни ја приреди г. Таљат Џафери и неговите истомисленици при донесувањето на разбојничкиот закон за двојазичност во Собранието на Р. Македонија. Иако ваквиот башибозук можевме да го насетиме и очекуваме од г. Џафери, како директен учесник во приредувањето на теророт врз невиното неалбанско население во северозападна Македонија, сепак верувавме во разумноста и општествената одговорност на нашите преставници во Законодавниот дом на нашата татковина. Затоа, отворено сакаме да истакнеме дека пратениците кои го изгласаа овој недемократски закон кој директно ги поткопува основните темели на државноста, го руши унитарниот и уставниот поредок и го загрозува опстојувањето на Р. Македонија не можеме да ги сметаме за наши ополномоштени преставници и заштитници на нашите општествени и политички интереси. Овој закон во ниту еден случај не го унапредува квалитетот на животот во нашето општество и води кон поделби, недоверба и продлабочување на разликите меѓу народите кои живеат во Р. Македонија. Нашите пратеници - предавници, без никаков трепет на лицето, вчера брутално газеа како врз македонскиот народ така и врз сите други народи што живеат во Македонија. Ги избраа личните наместо народните интереси. Послатко им беше по секоја цена да ја задржат власта отколку образот и достоинството на своите семејства и на своите претци. Се здружија со докажани насилници и терористи кои и ден денеска не престануваат да креваат рака на нашата држава. Оние кои го поддржаа овој неуставен закон ќе останат запаметени во нашето сеќавање како сејачи на чемер и јад во срцата на чистите и чесни жители на нашата татковина. Непочитта кон нас, како нивни избирачи, вечно ќе ја паметиме и ќе ја укажуваме на идните генерации, како лош пример за предавство и лицемерие. Нема да ги мразиме ниту да ги осудуваме, туку ќе се надеваме на нивно брзо преумување и вразумување. Сакаме да истакнеме дека ни е јасна нивната духовна прелест и заблуда. Македонскиот народ како носител на државноста, како и сите добронамерни народности кои живеат во нашата Света Македонска земја, ги повикуваме да се изборат за правдата и вистината на нашето заедничко македонско опстојување. Целосно го поддржуваме претседателот на Р. Македонија г. Ѓорѓи Иванов во намерата да не го потпишува Указот за овој антидржавен и неуставен закон кој беше донесен на вандалски и нецивилизиран начин. Крајно време е одлучно и без страв да се застане на патот на тиранијата која речиси 30 години, од разни страни, се спроведува врз мирољубивиот македонски народ.

Воедно истакнуваме дека остануваме верни припадници на Македонската православна црква - Охридска архиепископија, која е наша вековна закрилничка и наша духовна мајка и достоинствено ги отфрламе сите националистички и шовинистички постапки и претензии врз суверенитетот и независноста на Р. Македонија, како и грубото неканонско и нехристијанско мешање на Српската православна црква во јурисдикцијата на нашата Света православна црква.

Митрополит Повардарски

†Агатангел (Станковски)

На празникот на кој Светата православна црква го чествува споменот на Светиот новомаченик Агатангел Битолски, Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Повардарски, кој го носи името на овој маченик, отслужи Божествена  архиерејска Литургија во храмот „Св. Кирил и Методиј“ во Велес во сослужение на сите намесници и бројно свештенство од Повардарската епархија.

Со празнично слово и именденска честитка од името на целиот клир и целото патство на Повардарската епархија се произнесе протоереј Борислав Бобевски, кој му посака на Митрополитот Агатангел како и досега, успешно да долголетсвува на почвата Господова, и уште долги години да биде пример за ревносно извршување на Словото Божјо и ревносната љубов кон својот македонски народ, кој сите ние ќе го следиме.

По завршувањето на Литургијата беше осветен и прекршен славскиот колач и беше послужена трпеза на љубовта.

На многаја лета, владико свет!

На 11. 03. 2018 година, Трета Недела од Велигденските Пости - Крстопоклона, Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на свештеници од Повардарската епархија отслужи Света Архиерејска Литургија. Литургијата беше отслужена во манастирот „Свето Вознесение Христово“ во Гевгелија. 

Митрополитот Агатангел и свештенослужителите го изнесоа светиот Крст од олтарот и го поставија во средината на храмот - извршувајќи поклонување на чесниот Крст. Потоа и сите присутни верници пристапија кон поклонување и целивање на светиот Крст, а Митрополитот на секој верник му даруваше китка босилек.

Во третата Недела од Воскресниот пост се поклонуваме на Чесниот и Животворниот Крст Господен, кој нè укрепува во деновите на жалост, потсетувајќи нè на бесконечната љубов на нашиот Спасител, Кој прими крстни страдања заради нас грешните. Оваа Недела се нарекува »крстопоклона« и се одликува со тоа што Крстот се изнесува на средината на храмот за поклонение.