Изминатиот викенд, во седиштето на древната Охридска архиепископија, црквата „Св. Софија“ во Охрид, Македонската православна црква ја одбележа 50-годишнината од возобновувањето на Охридската архиепископија во лицето на Македонската православна црква.

Повеќе информации за прославата на овој јубилеј.

Крстот нè повикува да се поклониме на распнатиот Христос. Крстот е знамето на православието, крстот е знамето на христијаните, крстот е спасението на човештвото, крстот го победува сатаната, крстот  нè искачува во царството небесно.

На празникот на пронаоѓањето на чесниот Крст, Митрополитот Повардарски отслужи Света Литургија во храмот „Св. Кирил и Методиј“ во Велес. На Литургијата сослужуваа повеќе клирици на Повардарската епархија, а пред чесниот Крст се поклонија голем број верници.

На овој ден се празнуваат два настани поврзани со Чесниот Крст: прво, пронаоѓањето на Чесниот Крст на Голгота, и второ, враќањето на Чесниот Крст од Персија во Ерусалим. Обиколувајќи ја Светата Земја Св. царица Елена намисли да го побара Чесниот Крст на Христос. Некој старец Евреин, по име Јуда, единствен знаеше за местото каде што се наоѓаше Крстот, па принуден од царицата изјави дека Крстот е закопан под храмот на Венера, којшто на Голгота го подигна царот Адријан. Царицата нареди и го разурнаа оној идолски храм, па копајќи во длабочина најдоа три крста. Додека царицата беше во недоумение како да го распознае Христовиот Крст, покрај местото поминуваше поворка со мртовец. Тогаш патријархот Макариј рече да ги полагаат крстовите редум врз мртовецот. А кога го ставија врз него третиот крст, покојникот оживе. По тоа познаа дека е тоа вистинскиот Христов крст, чесен и животворен. Потоа го положија врз една болна жена и жената оздраве. Тогаш патријархот го крена крстот за да го види сиот народ, а народот со солзи пееше: „Господи помилуј!“ Царицата Елена направи ковчег од сребро и го положи во него Чесниот Крст. Подоцна, кога царот Хозрој го зазеде Ерусалим, многумина ги одведе во ропство, а Крстот Господов го однесе во Персија. Во Персија Крстот лежеше четиринаесет години. Во 628 година грчкиот цар Ираклиј го победи Хозрој и со слава го поврати Крстот во Ерусалим. Влегувајќи во градот царот Ираклиј го носеше Крстот на своите плеќи. Но одеднаш застана и не можеше да зачекори ни чекор. Патријархот Захариј виде ангел којшто му попречуваше на царот во раскошни облеки да оди под Крстот, по оној пат по којшто Господ одеше бос и понижен. Тоа видение патријархот му го објави на царот. Тогаш царот се слече, па босоног и во бедна облека го зеде Крстот, го изнесе на Голгота и го положи во храмот на Воскресението, на радост и за утеха на целиот христијански свет.

На 24 септември 2017, кога Црквата ги прославува преподобната Теодора Александриска и преподобниот Силуан Атонски, Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан, во сослужение со Митрополитот преспанско-пелагониски и администратор австралиско-новозеландски г. Петар, митрополитот дебарско-кичевски и администратор австралиско-сиднејски г. Тимотеј, митрополитот повардарски г. Агатангел, Митрополитот американско-канадски г. Методиј, митрополитот европски г. Пимен, митрополитот брегалнички г. Иларион, митрополитот тетовско-гостиварски г. Јосиф, митрополитот кумановско-осоговски г. Јосиф и епископот хераклејски г. Климент на МПЦ-ОА, чиноначалствуваше на божествена литурургија во соборната црква во Скопје, на која во списокот на светиите беше впишан преподобниот Јоаникиј Ракотински.
На архиереите им сослужуваа голем број на свештенослужетели, а присуствуваше многуилјаден народ Божји, кој пристигна од сите краишта на нашата држава, но и од соседните земји, со цел да учествува во радоста на објавувањето на светоста на преподобниот наш отец Јоаникиј, да се поклони пред неговиот кивот, и да ги целива неговите свети мошти.

Светиот Јоаникиј ќе биде литургиски прославуван на 24 јануари, денот на неговото упокојување, а во наредниов период неговите свети мошти ќе бидат изложени во соборната црква „Свети Климент Охридски“, во Скопје, така што верните ќе можат да му оддадат почит, и да попросот молитвено застапништво од него.

Свети Јоаникие, моли Го Бога за нас!

Повеќе информаци на сајтот на Скопската епархија.

Во периодот од 14 Септември (четврток) до 18 Септември (понеделник) 2017 Лето Господово, со благослов на Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Повардарски г. Агатангел, а финансиски потпомогнат од Општина Велес и Градоначалникот м-р. Славчо Чадиев, камерниот црковен хор „Св. Вмч. Пантелејмон“ од Велес организираше поклоничко патување во Православна Романија.

Поводот за ова патување беше големиот љубилеј на нашата Света Македонска Православна Црква, духовно нахранување и надградување на вредните членови на овој хор, како и фактот дека ова доаѓа како еден вид награда за нивното досегашно залагање и нивните домашни и меѓународни успеси.

Прва дестинација за посета беше главниот град на Романија- Букурешт, каде што хористите, придружувани од протоереј Борислав Бобевски - парох од Велес, посетија повеќе духовни светилишта и се поклонија на мошти и реликвии на многу големи христијански светила.

Најпрво беше посетена црквата посветена на Светиот Василиј Велики, каде што беше изложен за поклонение Чесниот Крст Господов, како и мошти од повеќе други светители, од кои особена радост предизвикаа моштите на светиот Нектариј Егински. Овде хорот изрази кон Бога духовна благодарност, исполнувајќи неколку песнопенија.

Радоста продолжи со посетата на црквата Бисерика, посветена на Светиот Георгиј-Нови, каде се наоѓа дел од чесната десница на Светиот Николај Мириликиски. Овде хорот беше дел и активно зеде учество во Молебниот кој што се служеше во тој храм.

Потоа, посетата продолжи кон Патријаршискиот храм, кој се истакнуваше со своето благолепие и убавина и каде што дел од хористите исто така се поклонија пред моштите на светите цареви Константин и Елена.

Патот на духовното поклонение според Божјата промисла не донесе и пред синодалната црква, каде што се направи метанија и пред моштите на светите четириесет Севастијски маченици-Младенци. Овој храм исто така се одликуваше со посебна убавина преточена во мозаични изведби, кои беа украс на целиот храм.

Наредниот ден, продолживме кон крајната дестинација на ова поклоничко патување-градот Јаши. Попатно беа посетени и царскиот дворец Пелеш во месноста Синаја, како и дворецот во местото Бран. Во вечерните часови,  хорот пристигна во градот Јаши.

Следното утро-ден Недела, во утринските часови, откако сите накратко беа запознаени со животот и чудата на една од најголемите и најпочитувани светителки во Православието-Преподобната Параскева-Петка, заедно се упативме кон црквата на Светите Три Светители (Ерарси) во центарот на градот-каде што се наоѓа нетленото тело на оваа голема светителка.

Чувството да се биде дел од една таква заедница беше неописливо, а по Божјо допуштение, за да биде радоста наша поголема, Бог благоизволи ангелските гласови на нашиот хор, предводени од професорката Славица Ставрева, да бидат дел од заедничкото славење на Бога на тоа Божествено Тајноводство. Радоста во очите на сите присутни беше огромна и на нетипичен начин изразена дури и преку ракоплескање. Навистина сите се чувствувавме прекрасно, зашто се удостоивме на нашиот јазик и со чисти срца да и запееме на Преподобната, во нејзиниот дом и да и ја изразиме нашата молба за заштита на нашиот род, како и благодарноста кон Бога, зашто ни дал такви образи за наше спасение. Во вечерните часови веќе патувањето се приведуваше кон крајот и се упативме кон почетната дестинација, духовно нахранети и пред се благодарни на Бога и на неговите светии, кои што не израдуваа со своето откривање пред нас, излевајќи ја и врз нас благодатта, пред се за наше духовно нахранување и потпора во сите маки и опасности.

Со надеж за идни вакви и уште побогати духовни поклонички патувања се разделивме посакувајќи си еден на друг, уште долго да останеме во таквото духовно расположение и љубов, со која што сите бевме озарени.        

            подготвил: протоереј Борислав Бобевски

На 23.09.2017 Лето Господово, кога се празнува споменот на светите маченички Минодора, Митродора и Нимфодора, Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Повардарски г. Агатангел, во сослужение со протоереј Борислав Бобевски и ѓакон Васил Ристовски во населбата Отовица, изврши мало осветување на домашната црква-параклис во семејната куќа на фамилија Брезеви. Ктитор на храмот посветен на Светиот великомаченик Георгиј е г-динот Ѓоре Брезев со своето семејство. Чинот на осветување беше проткаен со многу возбуда и особена радост на сите присутни роднини и пријатели, како и на мештаните од населбата Отовица.

Митрополитот Агатангел, посочувајќи му на ктиторот за важноста и особеноста на изградбата на вакви храмови, го повика г-дин Ѓоре да го запали кандилото, а на присутните гости им се обрати со кратка беседа, во која помеѓу другото истакна за потребата од вакви храмови, кои, како што рече водат потекло од царско време, кога сите помали или поголеми владетели имале во своите домови вакви мали семејни цркви, во кои му принесувале на Бога секојдневни молитви. Надежта, како што рече Владиката е дека нашите македонци од овој град, па и пошироко ќе го следат овој пример и дека се повеќе ќе се градат светилишта и места кои му се мили на Господа.

На крајот пак, ктиторот изрази особена благодарност до Митрополитот Агатангел, како и до сите присутни за честа која што му е укажана и рече дека дамнешната желба за изградбата на црква во својот дом сега се исполнила и дека ова е градено за здравје и спасение на целото негово семејство, како и на сите добронамерни луѓе за кои овој Божјиот дом нема да биде затворен.

Овој храм беше изграден од вредните раце на мајстор Крсте со неговата тајфа од Мала Преспа, а фрескоживописот во храмот е дело на зографот Гоце Василевски од Велес.

НА МНОГАЈА ЛЕТА!

Подготвил: протоереј Борислав Бобевски   

На празникот на раѓањето на мајката над сите мајки, мајката од чија утроба се роди Спасителот на светот, која што прва го слушна гласот на ангелот како и довикува: „Радувај се, благодатна! Господ е со тебе! Благословена си ти меѓу жените!“, многуброен народ доаѓа  да ги посети Божјите храмови низ целиот свет и со молитвено поклонение и молитви кон Божјата Мајка да го побара нејзиното застапништво пред престолот на Господ Бог, Исус Христос.

Митрополитот Повардарски г. Агатангел чиноначалствуваше со Архиерејската Божествена Литургијаво во Согленскиот манастир кој е посветен на Рождеството на Мајката Божја. На Литургијата сослужуваа протоереј-ставрофор Горан Панзов, протоереј Ристе Јанушев, протоереј Ангел Станчев и ѓакон Васил Ристовски. Манастирската црква беше исполнета со верни души кои молитвено го побараа застапништвото на Мајката Божја пред престолот на Спасителот, за здравје и спасение на нивните души. Многумина од присутните верници пристапија кон Светата Тајна – Евхаристија и се причестија со Светите Христови дарови. Во предвечерјето на овој ден, Митрополитот Агатангел присуствуваше на Вечерната богослужба во црквата „Успение на Пресвета Богородица“ во Велес, во која беше отслужен целиот Акатист кон Пресвета Богородица.

Рождество на Пресвета Богородица

Пресвета Дева Марија се роди од своите стари родители, Јоаким и Ана. Татко Ѝ беше од племето Давидово, а мајка Ѝ од родот Аронов. И така Таа по татко беше од царски, а по мајка од архиерејски род и со тоа го предобразуваше Оној Којшто од Неа ќе се роди, како Цар и Првосвештеник. Нејзините родители беа веќе остарени, а немаа деца. И затоа беа посрамени пред луѓето и скрушени пред Бога. И во својата скрушеност Му се молеа на Бога со плач, да ги израдува во нивната старост и да им подари едно чедо, како што некогаш ги израдува старецот Авраам и старицата Сара подарувајќи им го синот Исак. И семноќниот Бог Којшто гледа сѐ ги израдува со радост што ги надминуваше сите нивни очекувања и најубави соништа. Бидејќи им подари не само ќерка туку и Божја Мајка; ги озари не само со привремена радост туку и со вечна. Бог им даде само една ќерка, којашто подоцна им роди само еден внук - но каква ќерка и каков внук! Благодатната Марија, прославена меѓу жените, храм на Светиот Дух, олтар на Живиот Бог, трпеза на небесниот леб, кивот на светоста Божја, дрво со најсладок плод, слава на родот човечки, пофалба на женскиот род, источник на девственоста и чистотата - тоа беше од Бога даруваната ќерка на Јоаким и Ана. Родена во Назарет, а после три години одведена во храмот ерусалимски, од каде што се врати подоцна пак во Назарет, за наскоро да ја чуе благовеста на Светиот архангел Гавриил за раѓањето на Синот Божји, Спасителот на светот, од Нејзиното пречисто и девствено тело.