Со благослов на Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Повардарски г. Агатангел се подготви и се испечати книгата „Лествица“ од свети Јован Синајски (Лествичник). Книгата од грчки јазик ја преведе свештеник Јани Мулев од Велес. Ова најново издание на издаваштвото на Повардарската епархија „Св. Ѓорѓи Полошки“ може да го најдете низ сите храмови на Повардарската епархија или да се порача на тел. 043 221 231 или на е-пошта: Оваа адреса на е-пошта е зашититена од спем-ботови, потребно е да го вклучите Javascript-от за да ја погледнете  

Во прилог можете да го прочитате и предговорот на оваа книга.

Предговор

Пред да кажеме нешто за Лествица, најнапред да се запознаеме со авторот на овој монашки буквар, светиот Јован игуменот Синајски. За него нема сигурни податоци, светиот Димитриј Ростовски претпоставува дека тој е син на светите Ксенофонт и Марија, дека потекнува од Константинопол, а според други, дека е роден во Палестина или Египет. Се смета дека е роден во 525 година, а се упокоил во 610 година, или неколку години подоцна. На возраст од само шеснаесет години, со веќе стекнато енциклопедиско образование, заминува во Синајскиот манастир (Света Екатерина) кој бил изграден од светиот цар Јустинијан, кај игуменот Мартириј. Четири години по неговото доаѓање бил замонашен од страна на старецот, а по неговото замонашување авва Стратигиј ќе објави, преку неговиот дар на прозорливост, дека „се роди голема ѕвезда“, а авва Анастасиј Синајски ќе прорече дека младиот Јован е идниот игумен Синајски. Поради неговото сестрано образование и мудрост бил наречен Нов Мојсеј, поради новонапишаните таблици за духовното искачување, и како „схоластик“, т.е. школуван, оној кој има големо и пространо образование. Поминал деветнаесет години под раководство на старецот Мартириј, примил ѓаконски и свештенички чин, а по упокојувањето на старецот, откако претходно се советувал со него и добил благослов, заминува во пустината Тола, која била оддалечена од манастирот на два часа пешачење, за да живее како пустиножител. Во тој период посетувал многу старци и духовници и нивните поуки ги собирал и запишувал, па потоа, при составувањето на Лествицата, сите овие поуки ќе ги употреби во неа. Овие години ги поминал во големи духовни борби, со падови и подеми, со многу молитви, солзи, читање на Светото Писмо и делата на богопросветените свети отци.

После четириесет години пустиножителство, на возраст од седумдесет и пет години, од страна на Синајското братство бил избран за нивни игумен и духовник. Иако не сакал да ја напушти пустината, браќата буквално го принудиле да го возглави нивниот манастир, да биде за нив нов Мојсеј, кој ќе ги изведе од ропството на фараонот (страстите и гревовите) и ќе ги воведе во ветената земја (Царството небесно). Со тешко срце ја напуштил омилената исихастичка ќелија, и се вратил во општожитието, каде што се посветил на духовно раководство и исцеление на браќата од манастирот. Неговата слава се проширила уште повеќе, така што дури и папата Григориј Велики имал преписка со него. Многумина барале од него совет и духовно раководство, а еден од нив бил и игуменот од Раитскиот манастир Јован, чиј што манастир се наоѓал на триесет километри од Синајскиот манастир. На негова молба, за да имаат тој и другите игумени и духовници некакво духовно раководство, за да не импровизираат во духовниот живот, туку систематски да ја водат духовната борба, светиот Јован Синајски ја напишал прочуената Лествица. Четири години го раководел манастирот, и потоа како негов наследник го поставил неговиот роден брат Георгиј, а тој се вратил во возљубената пустина, далеку од луѓето, но во близина на Бога. Се упокоил по завршувањето на зимата, во првите денови од пролетта, па затоа и Светата Црква го слави неговиот свет спомен на 30 март/12 април, како и во четвртата недела од Великиот пост.

Неговото единствено сочувано дело, насловено како „Лествица“, го добило насловот по небесната Лествица од видението на старозаветниот патријарх Јаков, која започнува од земјата и завршува на небото, а на самиот нејзин врв стои Христос. Бројот на скалила е триесет, затоа што на таа возраст се сметал и Христос за зрел и тогаш излегол на проповед, па така и со поминување на овие триесет скалила, монахот станува зрел. Првите дваесет и три скалила се посветени на борбата со страстите и гревовите, а последните седум на стекнувањето добродетели. Таа е напишана првично како монашка книга, посветена на духовниците и игумените во манастирите, и затоа блажениот светогорски старец Георгиј Капсанис вели, дека секој монах под својата перница треба да ја има Лествица. Во неа е преточен сиот монашки опит, сета борба која ја поминува секој монах, и која треба да се води правилно, според поуките на поискусните во духовниот живот. Но, оваа книга треба да им биде позната на сите православни христијани, бидејќи сите сме повикани на подвиг, на духовна борба и преобразување и обожение. Кога духовниците, кои самите не поминале преку послушност низ скалилата на оваа небесна лествица, а бараат од своите духовни чеда да живеат според неа, во тој случај може да настане злоупотреба, но тука не е виновна самата Лествица, туку лошата човечка волја и намера.

На сите монаси, на сите свештенослужители и верен народ, кои водат духовен живот, им ја препорачувам оваа Лествица, да им биде раководство, да им биде извор на медоносни поуки за секојдневните искушенија, но и утеха и поттик за искачување на нови и нови скалила, а со секое искачување кон нејзиниот врв, да бидеме поблиску до Бога, се разбира, колку поблиску до Него, поблиску и до нашите браќа и сестри во Христа.

Благословот и молитвите на светиот Јован Лествичник да бидат со сите оние кои ја читаат неговата Лествица и кои со искреност се трудат да се искачуваат по неа. Амин.

Митрополит Повардарски

+ Агатангел

На 25 ноември 2018 година, беше извршена хиротонија на новоизбраниот Епископ Полјански г. Јаков на Божествената Литургија во манастирот „Покров на Пресвета Богородица и свети Леонтиј“, Водоча, Струмица. На Литургијата чининачалствуваше Архиепископот Охридски и Македонски и на Јустинијана Прима г.г. Стефан, во сослужение на архиереите на САС на МПЦ – ОА: Митрополитот Преспанско-пелагониски г. Петар, Митрополитот Дебарско-кичевски и Плаошки и Aдминистратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, надлежниот Митрополит Струмички г. Наум, Митрополитот Повардарски г. Агатангел, Митрополитот Европски г. Пимен, Митрополитот Брегалнички г. Иларион, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, Митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф и Епископот Хераклејски г. Климент.

Пристапна беседа на новоизбраниот епикоп Полјански, г. Јаков.

Повеќе информации на Преминпортал.

На 24 ноември 2018 година, во црквата „Светите Петнаесет Тивериополски свештеномаченици“, во Струмица, се одржа Наречение на новоизбраниот Епископ Полјански г. Јаков. Радосната вест пред верниците ја соопшти Светиот Архиерејски Синод, на чело со поглаварот на МПЦ – ОА, г.г. Стефан, со што одлуката беше потврдена пред црквата и народот.

Отец Јаков е замонашен во 2005 година од страна на Митрополитот Струмички г. Наум, во манастирот во Водоча. Од 2010 година е старешина на манастирското братство во манастирот „Свети Антониј и свети великомаченик Георгиј“, во Ново Село. Дипломирал на теолошкиот факултет „Свети Климент Охридски“ во Скопје. Во 2017 година е произведен за архимандрит во храмот „Свети Григориј Палама и свети Димитриј Солунски“, Струмица. Во септември годинава е избран за викарен епископ на Митрополитот Струмички г. Наум, со титула Епископ Полјански.

Повеќе информации на Преминпортал.

На денот кога Светата православна црква го чествува споменот на Светиот Архистратиг Михаил и останатите Сили небесни бестелесни, во црквата „Св. Архангел Михаил“ во селото Долни Дисан се отслужи Света Ахиерејска Литургија со која чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на свештенослужители од кавадречкото архиерејско намесништво на Повардарската епархија.

На Литургијата присуствуваа голем број верници, кои се поклонија пред Светиот Архангел Михаил и молитвено го побараа неговото застапништво пред Бога.

На крајот на Литургијата верните се причестија со Светите Христови дарови. По завршувањето на Литургијата, Митрополитот, свештениците и верниот народ се упатија во дворот на црквата, каде што беше извршен водосвет и беа осветени славските колачи.

 За Небесната ерархија - Старец Клеопа - 1 дел         За Небесната ерархија - Старец Клеопа - 2 дел 

На денот кога Светата православна црква го слави споменот на Светите маченици и бесребреници Козма и Дамјан, Митрополитот Повардарски г. Агатангел отслужи света Божествена Литургија во болничкиот храм посветен на овие светители во Велес. На Литургијата сослужуваа повеќе свештенослужители од градот Велес. За време на Литургијата се направи спомен за покој на душата на игуманијата Мати Агнија од Пречистанскиот манастир покрај Кичево. По Литургијата беше отслужен и молебен за дожд, како посебно богослужение при кое Го молиме Господ и Неговите угодници за милост или, Му благодариме на Бога за добивањето на некои дарови или заради услишаните молитви.

Пред извршувањето на овој црковен обред, Митрополитот Агатангел им ја објасни на верниците духовната и практичната димензија на овој обред, при што истакна: Молебните според својот состав се слични на утреното богослужение и се извршуваат во храмовите, надвор од храмовите или во приватни домови, болници, детски и старечки домови, образовни институции, касарни, затвори и секаде каде што има потреба. Се служат на храмов празник, на големи празници, во време на елементарни непогоди – кога има многу дождови, голема суша, земјотреси, пожари, епидемии, војни итн.

По завршувањето на Литургијата се изврши водосвет и се прекршија славските колачи. 

Светите Козма и Дамјан

Бесребреници и чудотворци. Браќа по тело и по дух, родум негде од Азија, од татко незнабожец и мајка христијанка. По смртта на татко им нивната мајка Теодотија целото време и труд ги даде на тоа да ги подигне и воспита синовите како вистински христијани. И Бог ѝ помогна, та нејзините синови израснаа како две слатки овошки и како два светилници на светот. Беа научени на лекарската вештина и бесплатно им помагаа на болните не толку со лекови колку со името на Господ Исус Христос. Ги нарекоа бесребрени лекари, бидејќи лечеа бесплатно и така ја исполнуваа Христовата заповед: „Бесплатно примивте, бесплатно давајте!“ (Матеј 10, 8). Беа толку внимателни во бесплатното лечење на луѓето што Козма вистински се налути на својот брат Дамјан зашто овој зеде три јајца од една жена Паладија, па нареди Козма по неговата смрт да не го закопуваат до брат му Дамјан. Всушност Свети Дамјан не ги зеде оние три јајца како награда зашто ја исцели болната Паладија, туку затоа што таа го заколна со Пресвета Троица да ги земе оние три јајца. Сепак по нивната смрт, во местото Фереман беа закопани заедно според Божјо откровение. Овие Свети браќа беа големи чудотворци и за време на животот и после смртта. На еден слуга на спиење му се беше вовлекла змија низ устата во стомакот и кутриот човек ќе издивнеше во најтешки маки, ако во последен миг не ги повикаше на помош Светите Козма и Дамјан. Така ги прослави Господ со чудотворство засекогаш оние коишто Го прославуваа Бога на земјата со вера, чистота и милост.