На денот кога го чествуваме празникот на Светите Петнаесет Тивериополски свештеномаченици, заштитниците на градот Струмица, во манастирот посветен во нивна чест, во Струмица, Митрополитот Скопски и Архиепископ Охридски и Македонски и на Јустинијана Прима г.г. Стефан, во сослужение на надлежниот Митрополит Струмички г. Наум, Митрополитот Повардарски г. Агатангел, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф и викарниот Епископ Стобиски г. Јаков, отслужи Архиерејска Божествена Литургија, во присуство на многуброен верен народ. Верниот народ на Литургијата се причести со Светите Христови Тајни.

Со благослов на Митрополитот Повардарски г. Агатангел, се подготви и се испечати книгата „Старец Ефрем Катунакиски“. Оваа книга го содржи житието на овој прославен светогорски богоугодник, а токму од неговиот подвиг можеме многу да научиме, за духовниот живот, за молитвата, послушноста, за верноста кон преданието на Црквата. Ова најново издание од издавачката дејност при Повардарската епархија „Св. Ѓорѓи Полошки“ е превод на Маја Цаневска.

Книгата може да се најде во сите храмови на Повардарската епархија или да се порача директно од издаваштвото на Повардарската епархија на тел. 043 221 231.

Предговор на книгата

Еден од најпознатите монаси, чија што светост ја прослави Света Гора во последниве неколку децении, е токму старецот јеромонах Ефрем Катунакиски. При неодамнешната посета на Света Гора, Цариградскиот Патријарх Вартоломеј соопшти радосна вест, дека наскоро ќе бидат прославени четворица светогорци, меѓу кои и преподобниот Ефрем. Исто така треба да спомнеме дека оваа книга беше преведена пред неколку години, и постојано се одложуваше нејзиното печатење, и токму сега, во навечерието на неговата канонизација, ете, на Бога Му беше угодно да биде објавено неговото житие, за да можат македонските верници да дознаат за кој и каков светител се работи.

Старец Ефрем уште од младоста го засакал монашкиот живот и на возраст од дваесет и една година заминува во Градината на Пресвета Богородица, кај старците Никифор и Ефрем за да стане монах. После периодот на искушеништво бил замонашен, а потоа и ракоположен за свештеномонах, и целиот свој живот го поминал служејќи секојдневно Божествена Литургија. Молитвата, Литургијата и послушноста се неговите најистакнати карактеристики. Молитвата ја засакал уште од детска возраст, и никогаш не ја напуштил, а особено на Света Гора, кога станал ученик на старец Јосиф Исихаст, уште повеќе ја засилил. Неговиот живот бил исполнет со многу подвизи, чуда, откровенија и искушенија. Благодатта Божја, осветувањето на Чесните Дарови, ангелите сослужители – тоа било негово секојдневие, како нешто највообичаено. Го гледал агнецот на трпезата како жив и легнат Христос, Кој лежи со прекрстени раце, и тој морал со копјето да го сече. Од таквите потресни виденија, кои не биле ретки, од неговите очи бликале солзи, така што на крајот од Литургијата антиминсот бил веќе целиот воден. Во последните години, кога поради болест не можел да служи, тогаш најмногу страдал, затоа што бил лишен од Божествената благодат и утеха. 

Имал од Бога дар да ја гледа благодатта како слегува врз даровите и како ги осветува. Во извесен период, поради послушност кон својот старец, не го спомнувал името на Патријархот на Литургијата, и повторно ја гледал благодатта како слегува и ги осветува даровите, но чувствувал дека постои некаква пречка. По смртта на старецот повторно почнал да го спомнува името на Патријархот, и тогаш пак се осветувале даровите, но пречката исчезнала.

Од неговото житие и поуки можеме многу да научиме, за духовниот живот, за молитвата, послушноста, за верноста кон преданието на Црквата. Свештенослужителите можат од него да учат како и со какво расположение треба да ја служат Божествената Литургија, монасите, пак, како да му бидат послушни до последен здив на својот старец.

Со вера да го читаме неговото житие, да се надградуваме и да се учиме на духовен живот, да го спомнуваме овој новопрославен светител во нашите секојдневни молитви и да бидеме уверени дека неговите молитви и благослов ќе нѐ закрилуваат, ќе нѐ водат напред во духовниот живот. Амин.

Митрополит Повардарски

+Агатангел

На денот кога Светата православна црква го чествува споменот на светиот великомаченик Георгиј, во манастирот посветен на овој светител во Валандово, се отслужи Света Архиерејска Литургија со која чиноначалствуваше митрополитот Повардарски г. Агатангел. На Божествената Литургија сослужуваа свештенослужители од велешкото и гевгелиското намесништво на Повардарската епархија. Со празнична беседа, пред насобраниот народ во црквата се обрати митрополитот Повардарски г. Агатангел. Поголем број од верниците кои молитвено ја проследија Литургијата се причестија со Светите Христови дарови.

Патронот на Македонската црква, Свети Климент, торжествено се прославува низ сите наши духовни светилишта, а централната прослава е во Скопје, каде што се организира Духовна академија, се служи Вечерна богослужба, а на самиот ден на празнувањето Божествена Литургија во Соборниот храм на Македонската црква посветен на Свети Климент. Митрополитот Агатангел чиноначалствуваше со Вечерната богослужба.

Прославата на патронот на Македонската Православна Црква, Свети Климент Охридски, во Повардарската епархија започна со Вечерна богослужба која се отслужи во епархискиот параклис, посветен на Свети Климент Охридски. На Вечерната богослужба чиноначалствуваше протоереј Воислав Ѓеорѓиев  во сослужение на протоереј Борислав Бобевски и протоѓакон Влатко Стоименов. Голем број верници беа присутни на Вечерната Богослужба и молитвено се поклонија пред Светителот - заштитник на Mакедонската Православна Црква и нејзините верни чеда.

По завршувањето на Вечерната Богослужба, протоереј Борислав Бобевски имаше кратко излагање за значењето на Свети Климент за македонскиот народ и Македонската Црква, а потоа беа прекршени славските колачи и беше послужена трпеза на љубовта.

На самиот ден на чествувањето на Свети Климент, во епархискиот параклис беше отслужена Света Божествена Литургија. Со Литургијата чиноначалствуваше протоереј Борислав Бобевски во сослужение на протоѓакон Влатко Стоименов.

Чествувањето на патронот на Македонската православна црква – Охридска архиепископија, светиот чудотворец Климент Охридски, секоја година најпрво започнува со празнични активности во Македонската православна богословија „Св. Климент Охридски“. Оваа година прославуваме 52 годишнина од почетокот на функционирањето на богословијата како образовна институција, која роди и образува многумина духовни пастири на нашата света црква.

Чествувањето започна со Вечерна богослужба во црквата „Св. Спас“ во Драчево, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски  г. Јосиф, а присуствуваше Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, потоа ректорот на Богословијата, Митрополитот Повардарски г. Агатангел, Митрополитот Преспанско-пелагониски г. Петар, Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, Митрополитот Брегалнички г. Иларион и Митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф. На вечерната богослужба сослужуваа повеќе свештенослужители, а молитвено присуствуваа голем број на свештеници, професори во Богословијата и сите ученици богослови.

По завршувањето на Вечерната богослужба, започна чествувањето во капелата на Македонската богословија, кадешто Митрополитот Тетовско-гостиварски  г. Јосиф го освети празничниот колач. По ова беа доделени наградите на богословите со најдобри дела од конкурсите за проза и поезија. На крајот до сите присутни со празнично слово се обрати и ректорот на богословијата, Митрополитот Повардарски г. Агатангел.