Со благослов на Митрополитот Повардарски г. Агатангел се оствари уште една успешна средба со членовите на здружението на лица со церебрална парализа од Велес, со која продолжува повеќегодишната соработка помеѓу ова здружение и Повардарската епархија. Овој пат, на барање на ова здружение, остваривме посета на манастирот „Рождество на Пресвета Богородица“ во село Горобинци и излетничкиот центар „Ѓуриште“ кај Свети Николе. И ова, ново дружење, со дечињата и нивните родители, повторно беше исполнето со радост, бидејќи на еден ден децата и нивните родители заборавија на проблемите со кои секојдневно опстојуваат и се посветија на прекрасната дружба. Повардарската епархија им изразува благодарност на г-ѓа Далиборка Златева, претседател на ова здружение, како и на сите дечиња и нивните родители, за одржувањето на оваа жива врска меѓу Повардарската епархија и ова здружение кои со секоја нова активност ја прават се подлабока и позначајна. 

Историскиот од на македонскиот народ немоновно се преплетува и со историскиот од на нашата света црква, која се јавува како еден од главните фактори во просветувањето, односно во образованието на човековите личности. Истовремено, таа се јавува и како чувар на идентитетот на народот и како директен „виновник“ за сочувувањето на македонскиот народ како посебен, самостоен народ, народ кој има своја култура, јазик, писмо, вера. Токму затоа, и Охридската архиепископија имала, а и денес има, толкаво значење за македонскиот народ и за неговиот духовен, но и национален идентитет. Нејзиното укинување во 1767 година, било огромен удар врз народот на овие наши простори, кој со болка и тага ја доживувал оваа неправда. За тоа ни сведочат делата и жртвите на великаните на македонската историја и култура, кои всушност го преставувале гласот на еден измачен народ, кој жеднеел по своја самостојна црква, а со тоа и по своја самостојна држава. Иако укината, таа реално никогаш не престанала да постои во умот, срцето и мислите на нашиот народ. И денеска, во оваа 2018 година, 1000 години по добивањето на грамотите за потврдувањето на Охридската архиепископија, од страна на византискиот цар Василиј II, нашиот народ не може да признае, и што е уште поважно, да доживува како своја некоја друга црква, освен Охридската архиепископија, а денес претставувана во лицето на Македонската православна црква - Охридска архиепископија.

Повеќе информации за овој јубилеј на сајтовите на Дебарско-кичевската епархија и Бигорскиот манастир.

Светата Педесетница - роденденот на светата Црква - денот кога Светиот Дух во вид на огнени јазици се симна врз апостолите и ги направи носители на благодатта Божја, создавајќи од нив свет собор на сите оние кои се повикани за спасение на тој начин што со својот живот и со своите дела ќе се вградат во телото на Црквата, секоја година свечено се прославува во сите православни храмови насекаде по светот.

Света Божествена Литургија се служеше и низ сите храмови во Повардарската епархија, а централното чествување на првиот ден од Педесетницата се одржа во Соборниот храм „Св. вмч. Пантелејмон“ во Велес, каде што Митрополитот Повардарски г. Агатангел отслужи Света Божествена Литургија. На Литургијата, Митрополитот Агатангел, во рамките на чествувањето на јубилејот 40 години Повардарска епархија, на актерката Весна Димитровска-Бобевски и додели Орден за црковни заслуги на Повардарската епархија.

По причестувањето на дел од верниците Митрополитот и свештенослужителите пристапија кон служење и на Вечерната богослужба, која во овој ден се извршува веднаш по Литургијата. По големот прокимен од страна на Владиката и свештенослужителите беа прочитани трите долги молитви предвидени за овој ден.

Новозаветната Педесетница е денот на славното исполнување на ветувањето за Христовото испраќање на Светиот Дух врз апостолите. Ова е крајно радосен, извонреден и утешителен настан. Куќата во која тие пребиваат еднодушни одеднаш е преисполнета со шум од небото, сличен на силен ветар, а разделени јазици, како огнени, се спуштаат врз секого од учениците. Од ова тие се исполнуваат со Дух Свети и почнуваат да го благовестат Евангелието на разни јазици, онака како што Светиот Дух им даваше да изговараат. За разлика од мистиката на Успението на Пресвета Богородица, на пример, при доаѓањето на славата на Господ и другите одондестрани и чудесни појави кое им се открива како видение на некои од присутните, настаните на Педесетница стануваат очигледни за сите, не само за достојните. За да ги видат, на ерусалимјаните не им беше неопходен духовниот вид, иако на виденото не дадоа сите еднаков духовен одговор. Значи, зборувањето на сите јазици на кои луѓето од Ерусалим зборуваа (бидејќи во него живееја дојденци од разни краеви) едни го гледаа како прекрасно чудо, други како знак на пијанство. Петар вдахновено го објаснува настанот и ги упатува на пророштвата за овој настан до Избраниот народ дојдени преку Пророкот Јоил. Благовеста на Петар допре до срцата на многубројните луѓе што го чуја и тие го примија покајанието заради името на Исуса Христа. Во тој ден се крстија и присоединија кон Црквата Христова околу три илјади души. Оттогаш наваму Педесетница се смета за роденеден на црквата Божја. За првпат по падот човекот ипостасно Го прима Светиот Дух и ја добива полната и реална можност да живее според благодатта.

На денот кога Светата православна црква го чествува споменот на светите македонски просветители Кирил и Методиј се отслужи Света Божествена Литургија во храмот посветен на овие светители во Велес. На Литургијата чиноначалствуваше Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј во сослужение на Митрополитот Повардарски г. Агатангел, Митрополитот Брегалнички г. Иларион и на повеќе свештенослужители од овие три епархии.

Свети Методиј и Кирил Рамноапостолни 

Родени браќа родум од Солун, од угледни и богати родители, Лав и Марија. Постариот брат, Методиј, како офицер помина десет години меѓу Македонските Словени. Потоа се оддалечи на гората Олимп и се предаде на монашки подвиг. Овде подоцна му се придружи и Кирил (Константин). Но кога хазарскиот цар Каган побара од царот Михаил проповедници на верата во Христос, тогаш на заповед на царот беа пронајдени овие двајца браќа и беа испратени меѓу Хазарите. Откако го уверија Каган во верата Христова, тие го крстија овој цар и голем број негови доглавници и уште помногуброен народ. По извесно време се вратија во Цариград, каде што ја составија словенската азбука од триесет и осум букви и почнаа да ги преведуваат црковните книги од грчки на словенски. На повик од царот Ростислав отидоа во Моравија и таму ја распространија и ја утврдија православната вера, па ги умножија книгите и им ги дадоа на свештениците за да ја подучуваат младината. А подоцна на повик од папата заминаа за Рим, каде што Кирил се разболе и умре, на 14 февруари 869 година. Тогаш Методиј се врати во Моравија и до смртта се потруди на утврдувањето на Христовата вера меѓу Словените. По неговата смрт - а тој се упокои во Господа на 6 април 885 година - неговите ученици Петочисленици, на чело со Свети Климент како епископ, го преминаа Дунав и се спуштија на југ во Македонија, каде што од Охрид продолжија да работат меѓу Словените на истото дело што го започнаа Методиј и Кирил на север.

Повардарската епархија, викендов прослави 40 години од нејзиното формирање во рамките на возобновената Охридска Архиепископија во лицето на Македонската православна црква. Одбележувањето на јубилејот започна на 19 мај во црквата „Св. Кирил и Методиј“ во Гевгелија, со свечена Вечерна Богослужба, на која присуствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел, а сослужуваа повеќе свештенослужители од гевгелиското епархиско намесништво. На прославата присуствуваше директорот на Комисијата за верски односи, г-дин Даријан Сотировски. По завршувањето на богослужбата, следуваше Духовна академија, на којашто Митрополитот Агатангел се обрати пред присутните со осврт на историјата на Повардарската дијацеза, спомнувајќи го притоа и целиот историски континуитет на епархијата, и пред овој 40-годишен период. Во оваа прилика, свештенството од гевгелиското епархиско намесништво, на Митрополитот Агатангел, честитајќи му го овој јубилеј, како и неговиот 20-годишен јубилеј од хиротонија му подари Панагија и жезол. Следуваше Концерт на двата велешки црковни хора на епархијата, „Св. вмч. Пантелејмон“ и младинскиот хор „Св. Кирил и Методиј“, коишто со своите велелепни изведби на духовни композиции, ја направија оваа прослава навистина прекрасна. По завршувањето на концертот беше организиран коктел за сите присутни во дворот на црквата.

 фотоматеријал од Вечерната богослужба  

Централниот настан на одбележувањето на овој значаен јубилеј за животот на светата Македонска црква, како и за сите нејзини членови, сведочејќи го живото битисување на Мајката црква на овие простори, беше Божествената Литургија во црквата „Успение на Пресвета Богородица“ во Велес, кадешто Архипастирот на нашата света Црква, Неговото Блаженство г.г. Стефан, заедно со своите браќа архиереи, Митрополитот Повардарски г. Агатангел, Митрополитот Преспанско-пелагониски г. Петар, Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, Митрополитот Брегалнички г. Иларион, Митрополитот Европски г. Пимен, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, Митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф, епископот Хераклејски г. Климент, архимандритот Григориј, како и бројно свештенство и монаштво од сите епархии на Македонската православна црква го просеа Божјиот благослов за нашиот македонски народ и сите заедно, уште еднаш сведочеа за нашиот силен христијански дух и единство во Христа. Покрај многубројните верници од градот Велес, на светата Божествена Литургија присуствувше мноштво народ и од други градови.  

На Литургијата со слово кон многубројниот присутен народ се обрати Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан.

Митрополитот Агатангел, во оваа прилика, во рамките на чествувањето на јубилејот 40 години Повардарска епархија, додели шест највисоки одличја на Повардарската епархија - Орден за црковни заслуги, и тоа на: протоереј-ставрофор Славе Јованов, Ѓорѓи Ристов-Џо, Ристо Давчевски, Благој Чонтев, Славица Ставрева и Веселинка Маџарова-Андова, сите од Велес.

По завршувањето на Литургијата, се изврши чин на осветување на новата административна зграда при црквата „Успение на Пресвета Богородица“ кој го изврши Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан во сослужение на Митрополитот Повардарски г. Агатангел и Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј.

Целиот настан беше директно пренесуван на Македонската телевизија.

На празникот на Светото Вознесение Христово, во храмот посветен на Вознесението во Гевгелија беше отслужена Света Божествена Литургија. На Литургијата чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на повеќе клирици на епархијата. Традиционално, молитвено присуствуваа голем број верници од градот Гевгелија. На Литургијата, Митрополитот Агатангел благоволи и го произведе во чин протоереј, архиерејскиот намесник од Гевгелија, свештеникот Љупче Миланов. Митрополитот Агатангел, во оваа прилика, во рамките на чествувањето на јубилејот 40 години Повардарска епархија, додели три највисоки одличја на Повардарската епархија - Орден за црковни заслуги, и тоа на: протоереј-ставрофор Марјан Радински, протоереј-ставрофор Миле Штрбевски и протоереј Крсте Шабанов за нивната долгогодишна пастирска дејност. По завршувањето на Литургијата беше осветена вода и беа осветени и прекршени празничните колачи.

Вознесение Христово

Четириесет дена по Воскресението, Спасителот го остварува она што го вети од почетокот. Се врати при Својот Отец за да Го испрати при учениците Духот на Вистината. Оттогаш Христос седи од десната страна на Отецот. Одењето кај Отецот е чин јавен: се случува пред очите на апостолите. Христос се подига во воздухот и облак Го подзема носејќи Го на небото. Последните пораки што им ги дава се подготовки за Педесетницата. Не оддалечувајте се од Ерусалим, туку чекајте го ветувањето од Отецот, за кое сте слушале од Мене! Зашто Јован крштеваше со вода, а вие не по многу дни од денес, ќе бидете крстени со Светиот Дух.

А тие, кога се собраа, Го прашаа велејќи: Во ова време ли го востановуваш, Господи, царството Израилево? И Он им одговори: Не е ваше да ги знаете времињата или годините, што Отецот ги задржал во Своја власт; но ќе примите сила, кога врз вас ќе слезе Светиот Дух; и ќе Ми бидете сведоци и во цела Јудеја и Самарија, и дури до крајот на земјата (Дела 1, 4 - 8). И веднаш, додека гледаа како се крева на небото, двајца мажи во бела облека, всушност ангели, благовестеа за Второто доаѓање на Христос на земјата. Наспроти упатството да не умуваат околу времињата на овие настани, кои се во Божја власт, во првите години па и векови по Вознесението, христијаните очекуваа самите да бидат очевидци на земјата на славната Парусија Господова.