На празникот на Светиот Архангел Михаил и останатите сили небесни бестелесни беше отслужена Света Божествена литургија во храмот „Св. Атанасиј“ во Неготино. Со Литургијата чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на свештеници од кавадаречкото намесништво на епархијата.

На Литургијата присуствуваа голем број верници, кои се поклонија пред Светиот Архангел Михаил и молитвено го побараа неговото застапништво пред Бога.

На крајот на Литургијата верните се причестија со Светите Христови дарови.

Од длабоката древност Божјите ангели се празнувани од луѓето. Но тоа празнување често се одметнуваше во обожување на ангелите (4 Царства 23, 5). Еретиците прикажуваа сешто за ангелите. Некои од луѓето во ангелите гледаа богови, други иако не ги сметаа за богови ги нарекуваа создатели на сиот видлив свет. Лаодикискиот помесен собор којшто се одржа четири или пет години пред I Вселенски Собор, со своето 35 правило го отфрли поклонувањето на ангелите како на богови и го востанови правилното почитување на ангелите. Во времето на папата Силвестер и александрискиот патријарх Александар (4 век), беше востановен овој празник на Архистратигот Михаил со другите небесни Сили, во месецот ноември. Зошто токму во ноември? Зашто после март ноември претставува деветти месец. А се смета дека во месецот март било создавањето на светот. А деветтиот месец после март е земен заради деветте ангелски чинови, коишто се најпрво создадени. Св. Дионисиј Ареопагит, ученик на Св. апостол Павле, т.е. на оној апостол којшто беше воздигнат до третото небо, овие девет ангелски чинови ги опиша во книгата „За небесната Јерархија“. Тие чинови се следните: шестокрилите Серафими, многуоките Херувими и богоносните Престоли, Господствата, Силите и Властите, Началата, Архангелите и Ангелите. Војвода на целата ангелска војска е архистратигот Михаил. Кога сатаната, Луцифер, отпадна од Бога и со себе ги повлече во пропаст еден дел од ангелите, тогаш Михаил стана и возвикна пред неотпаднатите ангели: „Да внимаваме! Да застанеме добро, да стоиме со страв!“ И сите небесни војски на верните ангели громко запеаја: „Свјат, Свјат, Свјат Господ Саваот исполн небо и земља слави Твојеја!“ (за Архистратигот Михаил види во Книгата на Исус Навин 5, 13 - 15). Меѓу ангелите владее совршено едномислие, еднодушност и љубов, а покрај тоа и потполна послушност на пониските чинови кон повисоките и на сите заедно кон светата Божја волја. Секој народ си има свој ангел пазител, а освен тоа и секој христијанин има свој ангел пазител. Треба секогаш да се сеќаваме дека што и да правиме, јавно или тајно, го правиме тоа во присуство на својот ангел-чувар. А на денот на Страшниот Суд сето огромно мнозинство ангели ќе се соберат околу Христовиот престол и пред сите нив ќе се објават сите дела, зборови и помисли на секој човек. Да нѐ помилува Бог и да нѐ спаси по молитвите на Св. архистратиг Михаил и на другите небесни бестелесни сили. Амин.

Библиотеката при хуманитарно-мисионерската дејност „Ѓаконија“ од пред некој ден е побогата за уште едно издание. Имено, излезе од печат книгата „Бог препеан во Библијата и во житијата на Светиите“, кое е авторско дело на аџика Станија Узунчева. Станува збор за поезија, за која авторката црпела инспирација од Бог и Светиите, ревносно почитувајќи ги и испонувајќи ги евангелските начела низ целиот свој живот.

ПРЕДГОВОР

Не е лесно да се зборува за Бога, и не може секој да зборува за Него. Потребен е долг и длабок подвижнички живот, очистување на срцето и умот, и зближување со Бога, за да можеме да го почувствуваме како наш Близок, Пријател и Родител. Бог не се крие од нас, туку ние, заради нашите од грев помрачени очи, не можеме да Го видиме. Затоа само Боговидците можат најавтентично да зборуваат за Него, но не како нешто прочитано од книга, туку од лично искуство, од личниот однос со Него, од разговорот со Него.

Да се пишува, пак, во стихови за Бога, за Пресветата Негова и наша Мајка, за светителите, не е нешто ново, туку тоа е вековно востановена традиција во светата Православна Црква. Богослужбите кои ги пееме секојдневно се во стихови, напишани токму од такви Боговидци. Исто така едно можеби од најпознатите богословски дела во стихови се токму „Химните“ на свети Симеон Новиот Богослов, кој со својот просветлен ум толку јасно говорел за Бога, како да Го гледал пред себе, од неговиот личносен однос и заедница со Него. Во поново време познати се стихозбирката на светиот Николај Охридски и Жички „Молитви крај езерото“, стихозбирката на светиот новопрославен Симеон Дајбабски, и немногу познатата, но не и помалку вредна стихозбирка на светиот епископ Гаврил Велички Светогорец „33 Песни за Ерусалим“.

Книгата која ја имате пред вас, стихозбирката на побожната поетеса Станија Узунчева, како нејзина прва творба, е скромен обид да се зборува за Бога, да се велича Бог, да се слави и фали Неговото име заради сите Негови доброчинства. Во неа се опфатени песни за Бога, за Пресвета Богородица, за светите архангели, за апостолите, за светителите, и неколку молитви. Напишани се на многу едноставен начин, лесни за сфаќање и воспримање, разбирливи за секого. Преку нив лесно можеме да ги запамтиме житијата на светителите, овде опеани, коешто впрочем, е и нејзината цел за издавање на оваа книга. Наменета е за сите, особено за оние кои сакаат да знаат повеќе за нашата света Православна вера. Инспирација добила од нејзиниот богоцентричен духовен живот, од нејзините молитви, од поклоничките патувања во Светата Земја, но и на светите места низ нашата Македонија.

Читајќи ги овие стихови, добивате впечаток дека читате житија на светителите. Затоа, топло им ја препорачувам на сите православни христијани, за поука, изградување и напредок во духовниот живот. Бог да ја благослови поетесата Станија за нејзиното богоугодно дело, но и да ги уможи нејзините идни дела, не за нејзина слава, како што и самата поетеса вели, туку за слава на Едниот Светотроичен Бог, Отецот и Синот и Светиот Дух. Амин.

Митрополит Повардарски

† Агатангел

СВЕТИ ВЕЛИКОМАЧЕНИК ДИМИТРИЈ МИРОТОЧИВ

Валандово 08.11.2010г.

            По повод храмовата слава во Валандово на денот кога се празнува споменот на светиот великомаченик Димитриј Мироточив се отслужи света архиерејска Литургија на која чиноначалствуваше Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан во сослужение со надлежниот Митрополит Повардарски г. Агатангел, Дебарско – Кичевскиот Митрополит г. Тимотеј и Брегалничкиот Митрополит г. Иларион. На светата Литургија покрај многубројниот народ од Валандовско – Гевгелискиот крај присуствуваше и градоначалникот на општина Валандово г-дин Николче Чурлиновски, кој беше и кум на црковната слава и претседателот на општинскиот совет во Валандово г-дин Ѓоко Камчев. Пред светата Литургија Архиепископот ги освети новонасликаните фрески во олтарниот дел од храмот, а по Литургијата го освети и празничниот колач на кумот на славата.

            Верниот народ кој се причести со Светите Христови Тајни и Го прославуваше Бога изразуваше голема благодарност кон својот Архипастир Митрополитот Повардарски г. Агатангел за честа и достоинството што ги покажа кон градот Валандово, со несебичното вложување за поторжествено празнување на споменот на светиот великомаченик Димитриј Мироточив. Од името на народот во Валандово таа благодарност во посебна пригода ја изложи и градоначалникот на општина Валандово.