Да се радуваме бидејќи подигнавме дом Божји

Домовите Божји, или црквите подигнати во слава на нашиот Создател, Промислител и Спасител, се голем дар и благослов Божји за луѓето кои се потрудиле и вложиле себеси да изградат живеалиште на Севишниот Господ Бог. Бог обитава во неговите свети домови, а тоа се црквите и манастирите. Но, исто така, Бог обитава и во сечие срце и душа кои се очистени, измиени и подготвени да Го примат како пријател, гостин и Спасител. Светите храмови се небесни светила поставени на земјата, кои нè осветлуваат, нè просветуваат и нè опоменуваат на каков начин треба да го живееме нашиот живот.

На 10 октомври 2021 Лето Господово, на денот кога се потсетуваме и ги славиме св. мч. Калистрат и др; св. мч-чка Акилина, со Божја помош, се освети црквата „Св. вмч. Димитриј” во Кавадарци. Чинот на осветување го изврши Митрополитот Повардарски г. Агатангел, во сослужение на Митрополитот Европски г. Пимен, Митрополитот Брегалнички г. Иларион и Епископот Стобиски г. Јаков, како и бројно свештенство на Македонската православна црква.

По чинот на осветувањето на храмот се отслужи и света Божествена Литургија во него, а со слово кон присутните верници се обрати Неговото Преосвештенство, Епископот Стобиски г. Јаков. Чинот на осветувањето на црквата молитвено го проследија многубројни вреници од Кавадарци, како и од другите градови на Повардарската епархија, а настанот беше и директно пренесуван на Македонската радио-телевизија.

По осветувањето на црквата, со одлука на Светиот Архиерејски Синод на Македонската православна црква Охридска Архиепископија, Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Повардарски г. Агатангел ги додели следниве црковни одличија:

Орден од втор ред на Македонската православна црква за г-ѓа Јанинка Чупаркоска и г-дин Никола Наумов, како и  Орден од трет ред за г-дин Блажо Апостолов за големата поддршка во изградбата на овој храм;

Покрај одличјата на Светиот Синод на Македонската православна црква, црковни одличија додели и Повардарската епархија, односно Митрополитот Агатангел и тоа ордени за црковни заслуги за: г-дин Благој Здравев од Штип, г-дин Миле Милев од Кавадарци, г-дин Лазар Пончев од Кавадарци и г-дин Крсте Димов од Кавадарци.

Во предвечерјето на овој чин се отслужи Вечерна Богослужба со која чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел.

Архитектура: Проектот на храмот е дело на архитектот Благој Здравев од Штип.

 Фрескоживопис: Зографска тајфа „Св. Наум Охридски”

Иконостас: Јаков Наумоски

  

  

Градежните активности околу црквата во изградба „Св. апостол Павле“ во Општина Градско се одвиваат со силно темпо. Камен-темелникот на оваа црква, беше поставен оваа година на денот на кој го чествуваме споменот на светиот апостол Павле.

Во соборниот храм св.Климент Охридски - Скопје со благослов на Неговото блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г.Стефан, митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф и многубројно свештенство, изврши опело за протоереј-ставрофор Стојан Јанковски, пранешен секретар на САС на МПЦ-ОА. Бог да го прости и вечен спомен.

На денот на кои го чествуваме споменот на сите македонски светители, во црквата „Св. Кирил и Методиј“ во Велес, беше одржан традиционалниот Семакедонски христијански православен собор. Со светата Божествена литургија чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел, во сослужение на бројно свештенство на Повардарската епархија, а молитвено присуствуваа голем број верници, исто така, од сите градови на Повардарската епархија.

Крстот нè повикува да се поклониме на распнатиот Христос. Крстот е знамето на православието, крстот е знамето на христијаните, крстот е спасението на човештвото, крстот го победува сатаната, крстот  нè искачува во царството небесно.

На празникот на пронаоѓањето на чесниот Крст, Митрополитот Повардарски отслужи Света Литургија во храмот на светото Вознесение Христово во Велес. На Литургијата сослужуваа повеќе клирици на Повардарската епархија, а пред чесниот Крст се поклонија голем број верници.

На овој ден се празнуваат два настани поврзани со Чесниот Крст: прво, пронаоѓањето на Чесниот Крст на Голгота, и второ, враќањето на Чесниот Крст од Персија во Ерусалим. Обиколувајќи ја Светата Земја Св. царица Елена намисли да го побара Чесниот Крст на Христос. Некој старец Евреин, по име Јуда, единствен знаеше за местото каде што се наоѓаше Крстот, па принуден од царицата изјави дека Крстот е закопан под храмот на Венера, којшто на Голгота го подигна царот Адријан. Царицата нареди и го разурнаа оној идолски храм, па копајќи во длабочина најдоа три крста. Додека царицата беше во недоумение како да го распознае Христовиот Крст, покрај местото поминуваше поворка со мртовец. Тогаш патријархот Макариј рече да ги полагаат крстовите редум врз мртовецот. А кога го ставија врз него третиот крст, покојникот оживе. По тоа познаа дека е тоа вистинскиот Христов крст, чесен и животворен. Потоа го положија врз една болна жена и жената оздраве. Тогаш патријархот го крена крстот за да го види сиот народ, а народот со солзи пееше: „Господи помилуј!“ Царицата Елена направи ковчег од сребро и го положи во него Чесниот Крст. Подоцна, кога царот Хозрој го зазеде Ерусалим, многумина ги одведе во ропство, а Крстот Господов го однесе во Персија. Во Персија Крстот лежеше четиринаесет години. Во 628 година грчкиот цар Ираклиј го победи Хозрој и со слава го поврати Крстот во Ерусалим. Влегувајќи во градот царот Ираклиј го носеше Крстот на своите плеќи. Но одеднаш застана и не можеше да зачекори ни чекор. Патријархот Захариј виде ангел којшто му попречуваше на царот во раскошни облеки да оди под Крстот, по оној пат по којшто Господ одеше бос и понижен. Тоа видение патријархот му го објави на царот. Тогаш царот се слече, па босоног и во бедна облека го зеде Крстот, го изнесе на Голгота и го положи во храмот на Воскресението, на радост и за утеха на целиот христијански свет.